Gelmeni bekliyorum,
Sararmış kağıtlara yazarak,
Gelmeyeceğini bile bile yazıyorum sana.
Başladım yine seni anmaya,
Geldi yine sesin kulaklarıma,
Dur gitme hayal bile olsan,
Bak, sadece sen varsın yanımda..!
Her gece yarısı aynı yerde,
Beni sensizliğe götüren kederime,
Kederi omzuna yük eden sensizliğe,
Saatleri meze yapıyorum.
Sensizlikten bir kez daha,
Sen sarhoşu oluyorum..
Rüya değil
Gerçeğin ta kendisi
Ayrılık değil
Vuslat busesi
An gelir
Şehrin uykusu kaçar
Dar gelir ardından sokaklar
Beden kafes keser
Kirpikler vecdin neminde
Çok değil, sabaha vakit var
Bir şiire yer açılır içimde...
Şiir aşkımsın sen benim,
Gözlerine bakarak yazıyorum her bir dizemi.
Bir serçenin gözyaşı kadar,
Narin gözlerine...
Baktıkça sana aşık oluyorum,
Her geçen gün bir nota sesi gibi,
Daha fazla atıyor kalbim.
Güldü bana yine,
Hayallerimde bile olsa.
Güzel hatırlamak,
Güzel bakmak sana,
Neredeyse tüm varlığın anılarda kalsa da...
Gülmen bana güzel,
Kokun bana nefes.
Gelip sarılsan,
Kalbimi, nefesimi hissetsen,
Gitmesen benden,
Sesini kulaklarımda hissetsem,
Hep sensin kalbim..
Aşık olmak sana,
Kalpsiz kalmak gibi...
Nereden sevdim seni? Güzel duygularımı
Hiç ettin gittin.
Hayallerim var,
Uçsuz bucaksız masmavi bir denizde,
Diplere dalmak gibi hayaller,
Sonra sahile büyükçe bir ateş yakıp,
Kötü anılarımı yakmak hepsinin de,
Olmayacak gibi yine...
Yalanlarla yürüdüğüm yollarda,
Kaç çıkmaz sokak ile kavga ettim,
İnsanlardan uzak şehirler tanıdım,
Usul usul bitti aşkı çağıran şarkılar,
Sonra bende bittim...