Felsefe-Bilim ve Din +9
Hegel felsefesine göre,gerek doğada,gerekse tarihte diyalektik bir gelişme vardır.Hegel için,diyalektik gelişme demek,aradaki bütün zikzak
lı hareketlere ve geçici gerilemelere
karşın,yukarıya doğru yükselen ilerleme nedenlerinin zirlenişi demek
tir.Başlangıçtan beri süregelen ve nerede olduğu bilinmeyen ama düşünen her insanın beyninde bağım
sız olarak yaşayan Fikrin kendi kendi
ne yaptığı kişisel hareketin aksi de
mektir.Hegelcilik;hiç bir bileşimin gideremeyeceği bir çelişkiyi bağrında taşır.Harekete dayanan sistem ile dokunulmaz bir kitle halinde dönmüş olan sistem arasında çelişkidir.Gerçekçilik durmayan bir değişme içindedir.Hegel kendi varlığı ile ortaya çıkmıştır
Sayfa 34 - ebyKitabı okuyacak
En çok kabul gören önyargılar, halk üzerinde baskı kurmak için en kullanışlı olanlardır
Her zaman herkesin başına her türlü şey gelebilir.
Felsefe-Bilim Din
Hegel’de diyalektik,kendi kendini ge
liştiren fikirdir.Mutlak fikir,başlangıç
tan beri nerede olduğunu bilmeksizin var olmakla kalmaz,aynı zamanda,bü
tüm varlık dünyasında yaşayan ruhu
nu meydana getirir.Mutlak Fikir,Man
tık’ta uzun uzadıya gözden geçirilen
bütün hazırlık evrelerini geçerek yine
kendine ulaşmak için gelişir.Sonra
kendinden sıyrılarak doğaya dönüşür
orada,bilinçsizcesine,doğal zorunlu
ğa bürünerek yeni bir gelişme geçirir ve sonunda,insanoğlunda yeniden kendi bilincine kavuşur.Bu özbilinç,
ilkel öğeden kalkarak Hegel felsefe
sinde mutlak fikir kendini kendini buluncaya değin tarih içinde oluşur.
Sayfa 33 - ebyKitabı okuyacak
Felsefe-Bilim ve Din +9
Hegelcilik gerçek her şeyin tam açıklamasını vermek ister.Bunun için
geniş bir diyalektik üçlük halinde Fikir
in gelişme ahengini yeniden oluştur
maya kalkar.İlkin tez olarak dünyanın yaradılışından önce,katıksız/saf Fikrin incelenmesi gerekir.Bu mantık
tır.İkincisi,antitez olarak gelişme konaklarında maddenin incelenmesi
yani mekanik,fizik ve biyoloji bilimle
tinin kuramı gelir.Buda doğa felsefesi
dir.Üçüncüsü,birleşim(sentez) olarak maddeye katılan düşüncenin incelenmesidirİnsan yarattığı yapıtlar ile dini,sanatı ve felsefesiyle toplu
mun kuramı gelir.Bu bölümlerden herbirinin içinde düşüncenin durma
yan hareketi bir fikirden ötekine gider
diyalektik üçlükler birbirini izler en boş,yoksul mantıksal fikirlerden en olgun gerçeklere geçer;sonunda mutlak fikri ulaşır.Böylece bütün karşıtları eriten,ulaştıran,gerçeğin en
çoğu ile aklın en çoğunu birleştiren ve artık ondan öte hiçbir yetkinliğin kavrayamadığı bir yere varmış olur.
Bundan ötürü,mutlak felsefe ya da idealizm,olası bütün sorunların anahtarıdır.Onun açıklamadığı bir şey yoktur.Aklın giremediği,kavrayamadığı hiçbir şey yoktur.Akli olan her şey gerçektir.
Sayfa 32 - ebyKitabı okuyacak
İnsanı ürküten bu yapıyı Engels, Ludwig Feuerbach'm
bir sayfasmda hayran olunacak bir biçimde şöyle özetler:
"Hegel'de diyalektik, kendi kendini geliştiren Fikir’dir.
Mutlak Fikir, başlangıçtan beri »nerede olduğu bilinmeksizin- var olmakla kalmaz, aynı zamanda, bütün varlık dünyasının da yaşayan ruhunu meydana getirir. .Mutlak Fikir, Mantık'ta uzun uzadıya gözden geçirilen bütün hazırlık ev-
relerini (safhalarım) geçerek yine kendine ulaşmak için gelişir. Sonra, kendinden sıyrılarak doğaya dönüşür; orada, bilinçsizcesine, doğal zorunluğa bürünerek yeni bir gelişme
geçirir ve en sonunda, insanoğlunda yeniden kendi bilincine
kavuşur. Bu özbilinç, ilkel öğeden kalkarak Hegel felsefesinde Mutlak Fikir kendini tümüyle buluncaya değin, tarih içinde oluşur. Görülüyor ki, Hegel felsefesine göre, gerek doğada, gerekse tarihte diyalektik bir gelişme vardır. Hegel için,
diyalektik gelişme demek, aradaki bütün zikzaklı hareketlere ve geçici gerilemelere karşın, yukarıya doğru zorla yükselen ilerleme nedenlerinin zincirlenişi demektir; başlangıçtan beri süregelen ve nerede olduğu bilinmeyen ama düşünen
her insanın beyninde bağımsız olarak yaşayan Fikir'in kendi
kendine yaptığı kişisel hareketin yansısı (aksi) demektir."
Sayfa 33