Dizlerimdeki Yaralar

Büşra

Büyüdüm, dizlerimdeki yaralar geçti. Saçları hiç okşanmamış o kız çoçuğunun, ruhunda ki yaralar geçmedi.

Hiç olmazsa unutmamak isterdim. Eski geceler, sevdiklerimle dolu odalar... Yalnız bırakmayın beni hatıralar.. Az yanımda kal çocukluğum, Temiz yürekli uysal çocukluğum... Ah, ümit dolu gençliğim, İlk şiirim, ilk arkadaşım, ilk sevgim...

devamını oku

Reklam

Evin

@Evin_911·

11 Nisan 18:28

Büyüdüm.. Dizlerimdeki yaralar geçti, saçları hiç okşanmamış o kız çocuğunun ruhundaki yaralar geçmedi.

sidelya

@mndsaprsn·

27 Mart 05:37

GEÇEN ZAMAN Hiç olmazsa unutmamak isterdim! Eski geceler, sevdiklerirnle dolu odalar... Yalnız bırakmayın beni hatıralar! Az yanımda kal, çocukluğum, Temiz yürekli, uysal çocukluğum... Ah, ümit dolu gençliğim, İlk şiirim, ilk arkadaşım, ilk sevgim... - Doğduğum ev! Rahatlayacak içim, duysam Bir tek kapının sesini. Arıyorum aklımda bir ninni bestesini... Böyle uzaklaşmayın benden, yaşadığım günler! Güneş! Getir bir bayram sabahını. Açılın, açılın tekrar Çocuk dizlerimdeki yaralar. Hepiniz benimsiniz: Mektebim, sınıflarım, oturduğum sıralar... Yalnız hatırlamak, hatırlamak istiyorum. Nerde kaldı sevgilim, seni ilk öptüğüm gün, Rengine doymadığım o sema, Ahengine kanmadığım ırmak. Bırakıp her şeyi nereye gidiyorum? Neler geçmişti aklımdan, nedendi ağladığın, neydi güldüğün? Ah, nasıldı yaşamak?

Sayfa 17

Cümlemiz Ziya Osman Saba

Ayşe Keleş

@dedimki·

08 Mart 13:55

ANNEM BEN VE ÇİÇEKLERİ

ANNEM BEN VE ÇİÇEKLERİ Aynı dili konuşurduk Annem ben ve çiçekleri. Olmazları oldurur, Dertleri unutur, Mutluluğun bir yolunu bulurduk.

devamını oku

Duygusal Biri

@duygusal_biri__·

27 Şubat 12:00

Hiç olmazsa unutmamak isterdim. Eski geceler, sevdiklerimle dolu odalar… Yalnız bırakmayın beni hatıralar. Az yanımda kal, çocukluğum… Temiz yürekli uysal çocukluğum… Ah, ümit dolu gençliğim, ilk şiirim, ilk arkadaşım, ilk sevgim. Doğduğum ev… Rahatlayacak içim, duysam bir tek kapının sesini, arıyorum aklımda bir ninni bestesini. Böyle uzaklaşmayın benden, yaşadığım günler. Güneş, getir bir bayram sabahını. Açılın, tekrar çocuk dizlerimdeki yaralar. Hepiniz benimsiniz: mektebim, sınıflarım, oturduğum sıralar… Yalnız hatırlamak, hatırlamak istiyorum. Nerde kaldı doymadığım o sema, ahengine kanmadığım ırmak. Bırak her şeyi nereye gidiyorum? Neler geçti aklımdan, nedendi ağladığım, neydi güldüğüm.. Ah, nasıldı yaşamak?

Reklam

YILDIZ

@YILDIZ00·

24 Şubat 12:29

_Geçen Zaman_ Hiç olmazsa unutmamak isterdim! Eski geceler, sevdiklerimle dolu odalar... Yalnız bırakmayın beni hatıralar! Az yanımda kal, çocukluğum, Temiz yürekli, uysal çocukluğum... Ah, ümit dolu gençliğim, İlk şiirim, ilk arkadaşım, ilk sevgim... -Doğduğum ev! Rahatlayacak içim, duysam Bir tek kapının sesini. Arıyorum aklımda bir ninni bestesini... Böyle uzaklaşmayın benden, yaşadığım günler! Güneş! Getir bir bayram sabahını. Açılın, açılın tekrar Çocuk dizlerimdeki yaralar. Hepiniz benimsiniz: Mektebim, sınıflarım, oturduğum sıralar... Ziya Osman Saba

Sayfa 20

Gençlerle Söyleşi Mehmet Erdoğan

elif

@eliflii·

06 Şubat 18:12

Açılın açılın tekrar Çocuk dizlerimdeki yaralar

Geçen Zaman Ziya Osman Saba

kerzey35

@kerzey35·

30 Ocak 01:06

-Doğdugum ev. Rahatlıyacak içim duysam Bir tek kapının sesini. Arıyorum aklımda bir ninni bestesini... Böyle uzaklasmayın benden, yasâdığım günler. Güneş, getir bir bayram sabahını. Açılın açılın tekrar Çocuk dizlerimdeki yaralar, Hepiniz benimsiniz: Mektebim, sınıflarım, oturduğum sıralar... Yalnız hatırlamak hatırlamak istiyorum

Ziya Osman Saba

taeko

@taeko·

07 Ocak 14:47

Dizlerimdeki yaralar, çocukken düştüklerimin ötesinde, bu yolda yürürken yaşadıklarımın simgesi. O yaralar ize dönüşebilirdi, bazıları dönüştü de ama diğerlerinin ize dönüşmesini engelleyen sevgiydi. Sevgi yarabandı değildi, en karanlıkta bile uzatılan bir eldi.