İnsanoğlunda ruhun ölmezliğine ilişkin inanç yok edilse, yalnız sevgi değil, yeryüzünde hayatın devamı için bütün canlı güç de söner gidermiş. Öte yandan, ahláksızlık kavramı kalkacak, her șey, hatta yamyamlık bile doğal sayılacakmıș.
....
insanlar için kötülüğe kadar giden her türlü bencil davranış sakıncasız
görüldükten başka, en gerekli, akla uygun, nerdeyse en soylu bir kurtuluş çaresi sayılmalıymış.
......
Dmitri Fyodoroviç ansızın,
- Müsaade buyurun! diye atıldı. Yanlış duymadımsa,
kötülüğe yalnız izin verilmeyecek, bu her zındık için en gerekli, en zekice kurtuluş yolu olacak! Öyle
değil mi?
.......
Staretz birdenbire İvan Fyodoroviçe döndü.
-‐-İnsanlarda ruh ölmezliğine inancın kaybolmasının
gerçekten böyle bir sonuç doğuracağı kanısında mısınız?
diye sordu.
---Evet, iddiam budur. Ölmezlik düşüncesi kalkınca erdem aramayın...
Sayfa 85 - İş bankası Kültür yayınlarıKitabı okudu
Bak şeker kardeşim, sana açıkça ve kısaca söyleyeyim: kendini bilen her erkek, şu ya da bu kadına kulluk etmeli, inancım böyle, inancım değil de duyuşum bu. Erkek yüce gönüllü olmalı; erkek bununla lekelenmez!
— Söyle bakalım saf ruhlu Andrey, sence Dmitri Karamazov cehenneme gider mi, gitmez mi, ne dersin?
— Bilmem ki beyciğim, bu sizin elinizde çünkü şeysiniz… Bak beyim, Tanrıoğlu çarmıhta can verdikten sonra çarmıhtan inerek doğruca cehenneme gitmiş, orada azap çeken bütün günahkârları serbest bırakmış. Cehennem, boş kalacağını düşünerek sızlanmaya başlamış. O zaman Tanrıoğlu, “Ağlama cehennem, öteki dünyadaki unvan sahipleri, devlet büyükleri, yüksek yargıçlar, zenginler hep sana gelecekler!” demiş.
“İkinci gelişime kadar hep öyle, dopdolu olacaksın!”
— Enfes bir halk efsanesi doğrusu!
Dmitri Karamazov yalnızca Dostoyevski'nin son romanının en büyük kişisi ve günahla, acı çekmeyle ilgili düşüncelerini derinliğine anlattığı kişi olmakla kalmamaktadır; Dmitri, edebiyatın en büyük trajik kahramanlarından biridir.
"Hem biliyor musunuz, Dmitri Fyodoroviç, param olsa da vermezdim size.
İlkin, kimseye ödünç para vermek âdetim değildir. Borç verdiğin adamı dostluktan silmek gerek."
Sayfa 517 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu