Ah siyah inci
Okurken beni öyle çok üzdün ve hüzünlendirdin ki.
İnsanlar ve gösteriş delisi olmalarının hayvanlara verdiği zararlar, bir zamanlar atlar için moda olan kayışların aslında onların ne denli canını yaktığı gerçeği.
Hayvanların kaldıramayacağından ağır yükleri zorla taşımaya mecbur edildikleri, eziyet edilmesi.
Oysa hayvanlara da ne verirseniz onu alıyorsunuz, sevgi verirseniz sevgi, öfke kötü muamele verirseniz onlarda size o şekilde muamele ediyor.. Konuşmayı bilmeyen, çektikleri acıları dillendiremeyen canlılar, en çok da buna üzülüyorum. Doğaya ve insanlara o kadar yardımcı olabiliyorlarken hala günümüzde bile sırf gösteriş için hayvanlara eziyet eden insanlar var maalesef. Oysaki doğa onlara da bizlere de yeterdi..
Velhasıl kelam Siyah İnci, bir atın otobiyografisi, kendinin ve yanında beraber yaşadığı atların hayatını, çektiği çileleri, onlara nasıl yaklaşılırsa ne tepkiler verdiklerini, ilk sahibinden, son sahibine kadar anlatıyor.
Okuyun, okutun öykü tadında sizi sıkmadan bilakis içine çekerek ilerliyor.. Keyifli okunmalar.
