İsraf olan tüm yiyecekler adına…
Klasik okuru olmama rağmen yeni kurgulara şans vermeyi seviyorum. Özellikle yeni ve kalemi güçlü olacak olan yazarları önemsemeli ve okumalıyız ki gençleri wattpad gibi bir ortamdan çekip alabilecek önerilerimiz olsun. 
Buzdolabı Vatandaşları öğrencilerime önerebileceğim bir kitap oldu bu yüzden 
Emre Turan ayrıca teşekkür etmek istiyorum.
Kitabın incelemesine gelecek olursak,
Özenlice hazırlanmış bir eser olduğu belliydi yararlandığı kaynaklar kesinlikle göz dolduruyor.
Bir distopya eseri ama ben o yiyecekleri sanki gerçek bir insanmış gibi düşündüm çünkü ruhiyatları çok güzel tasvir edilmiş.
Sürdürülebilir yaşam ve israf konusu günümüzün temel problemleri ve yazarımız bunların yol açacağı sorunları yiyeceklerin ağzından vererek bize çok güzel bir bakış açısı kazandırmış.
Yazarın ilk eseri olması hasebiyle mi ya da yayınevinden dolayı mı bilmiyorum ama bazı cümleler düşük geldi. Bir sonra ki eserde bu göz önünde bulundurulursa eser tadından yenmez. Fakat bunlar dışında eser gerçekten insanlara güzel bir farkındalık kazandırıyor. Bir şeyler alırken düşünmeye sevk ediyor. Kendi adıma artık yiyebileceğim kadar almaya ve israf etmemeye çalıştığımı söyleyebilirim. Ve son olarak parlak domatesin ümitvar oluştan ye’is hâle gelmesi bazı anlarda “cahillik mutluluktur.” Sözünün sağlaması gibi olmuş. Domates fazla polyana, enginar bilge, elma gerçekçi bir karakteri yansıtıyor.Fakat benim kitaptaki favorim hep Elma oldu. Kitabın ayrıntılarına çok girmek istemem fakat sonunun böyle olmasını asla beklemiyordum.
Bir domatesin tarladan, mutfağa giriş hikayesini okuyacağınızı düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Bir intikam hikayesi. Doğanın bizden aldığı ya da alacağı intikam.
Yemek yaparken kullanacağınız her malzemeyi elinize alıp koklayıp düşünür müsünüz? O ya da hiç bir tarlaya gidip dalından bir sebze ya da meyve kopardınız mı? Ya da farklı bir açıdan bakalım, hiç mutfağınızda çürüyen sebze ya da meyve var mı? Bunlardan birini bile yaptıysanız, kitap sizi derin düşüncelere itecek. Hatta mutfağa gidip sebze ve meyveleri elden geçirmenize sebep olacak. Doğanın düzenine karşı biraz bile ilginiz varsa derin bir empati kuracaksınız. Kitabın su gibi akmasını da beklemeyin. Tam tersi boğucu, hüzünlü ve iç karartıcı.
Ah o parlak domates. Gençliğin umuduyla dolu insana yarar sağlayacağının bilincinde çıktığı yolculukta büyük bir hezimete uğradı. Yaşlılığın karamsarlığından daha da hazin. İnsanlaştı ve intikam aldı. Gördüğü şeyler onu o kadar büyük bir yeise sürükledi ki, buzdolabı vatandaşlarını da bu intikama dahil etti.
Şimdi düşünün insanoğlu olarak biz toprağa kirlettik, havayı, suyu kirlettik. Daha verimli olsun diye tohumların genetiği ile oynadık. Bunlar da yetmedi bilinçsiz bir şekilde tarım ilacı kullandık. Bir de hepsinin üstüne tonlarca sebzeyi ve meyve israf ettik. İşte bu kitap bize israf kısmını anlatıyor. Fakat gerisini aklınız zaten tamamlıyor. Birazcık çevrenize ve çevreye karşı duyarlıysanız eğer.
Lütfen size şifa olacak şeylerin zehre dönüşmesine izin vermeyin.
Buzdolabı Vatandaşları Emre Turan
Buzdolabı Vatandaşları İncelemesi
Yazarımız Emre Turan ilk kitabıyla yazın dünyasına güzel bir giriş yapmış bence. İlk kitabı olduğunu da hesaba katarsak ben kitabı beğendim.
Kitap ana karakter olan Parlak Domates'in dalından alınıp mutfağa gelişine kadar karşılaştıklarını ve hissettiklerini esas alıyor. Evet, ana karakter Parlak Domates ancak ben Elma'yı daha çok sevdim sanırım. Yaşadığı acı tecrübe ve anıların önce öfkeye ve sonra da tüm buzdolabı vatandaşlarının hayali olan irembağlarına inançsızlığa dönüşmesinin güzel bir detay olduğunu düşünüyorum. Enginar, Elma ve Parlak Domates üçlüsünün buzdolabında gerçekleştirdiği konuşma bence kitabın en güzel kısmıydı.
Şahsi görüşlerimi bir kenara bırakıp yazarın bakışını ele alırsam kitap bir 'gastronomi distopya'sı. İsrafın, israf edilenler tarafından fark edilmesi bence güzel bir dikakt çekme yöntemi. Önsözü de bence çok değerliydi. Sizce de gerçekten sürdürülebilirlik mümkün mü? Ya da veganizm bu konudaki bir alternatif olarak görevini yerine getirebiliyor mu? Kitap boyunca bunları düşündüm.
Sonu hakkında spoiler vermemek adına sonundan fazla bahsetmek istemiyorum. Yine de şunları söyleyebilirim. Ben daha farklı bir son düşünmüştüm. Ama düşündüğüm alternatif son, kitaptaki sondan daha kötü ya da daha güzel değildi. Aşağı yukarı umduğumu buldum diyebilirim.
Yazarımıza yazın dünyasında başarılar!
Buzdolabı Vatandaşları
Gastronomi ile alakalı okuduğum ilk kitaptı gerçekten beklentimin üzerinde ve harikaydı, beni tam anlamıyla içine çekti. Yazarın kalemi güzel ve akıcıydı. Özellikle her bölüm sonunda acaba diğer bölüm ne olacak diye düşündüm. Karakterlerin duygularını çok güzel yansıtılmıştı bende onlar gibi hissettim okurken ve yeri geldiğinde de düşündüm. Kitap aynı zamanda buzdolabı vatandaşlarına karşı olan bakış açımı değiştirdi. Domatesi her yemekten seçen ben bile parlak domates sayesinde domatesi tekrardan denemeyi düşünüyorum. Umarım gelecek nesiller için yararlı bir eser olur. Emre Turan
Buzdolabı Vatandaşları
Bu kitabı tamamlamak bir kısmet olmadı. Sevmediğimden değil, çok beğendim. Ama elime alıp, bir kısım okuyor, sonra bırakıyor, araya binbir okuma dahil ediyorum. Halbuki Emre bey hakkıyla okunmaya değer bir kaleme sahip. Bu kitabın kıymetini zamanında anlamadık diye çok hayıflanacağız. İncelemesini güncelliyorum, yarın bitirmek de hedefim olsun. Evde unuttum da kitabı. Domates, elma, muz seven bana da ödev olsun. Neden onları yazdım, kitabı okuyanlar bilir bence. Günaydın :)
Emre Turan Emre Turan
