Sanırım bugün yaşadığımız birçok şeyin gerçekliği ile ilgili sıkıntılarımız var. Yani ne yaşıyorsak yaşayalım gerçekten yaşamıyoruz onu. Hakkını veremiyoruz, kederin de neşenin de öfkenin de.
Birçok güzel hasleti kaybettik. Romantik bir kaybedişten bahsetmiyor ve buna nostaljik bir şekilde ah vah etmiyorum. Bilhassa temel insani duyuşlarımızı kaybettik. Kaybettiğimiz birçok şey gibi bunun da bize getirdiği şey şu oldu: Türküsüzlük.
Sayfa 33 - bizi aynı türküye ağlatan sevdaKitabı okudu
“Diyorum ki
Toplasak tası tarağı
Kapatsak telefondaki tüm hesapları
Hiç kimsenin bilmediği bir köye yerleşsek.
Küçük bir bahçesi
Bahçesinde köpeği
Yemişler dikelim fidandan
Biraz da domates falan.
Politikaya, siyasi ve askerî meselelere o kadar ram olduk ki bir şeyleri kaçırdık sanki. Çok insani, çok gerçek, çok güzel bir şeyleri kaçırdık hem de.
Sayfa 24 - Türkiye sevip de kavuşamayanlar memleketiKitabı okudu
Herkes bizden çok şeyler bekliyor. Herkes bizden her şeyi değiştirmemizi bekliyor. Memleket öyle bir hale geldi ki hepimiz tek başımıza bir şeyleri düzeltecek kudrette hissediyoruz kendimizi ama âşık olmuyor sanki kimse.
Sayfa 24 - Türkiye sevip de kavuşamayanlar memleketiKitabı okudu
sessizce bir kenarda yahut bağıra bağıra ağlayarak türkü dinlemeyen birinin insanlığının tamamlandığını düşünebilir miyiz? Geceyi uykusuz geçirmeyen, sabahlara kadar duvara boş boş bakmadan hakikatin ne olduğu anlaşılabilir mi? Bence zor.
Sayfa 25 - Türkiye sevip de kavuşamayanlar memleketiKitabı okudu