"Artık hiç kimse gerçekleri hatırlamıyordu ama hikâyeleri hafızalardaydı."
Sayfa 307Kitabı okudu
Brunetti okumaya başlamadan önce, Wellauer’in bir nevi yaşayan abide olduğunu ve Almanların hep bir kahraman arayışında olduklarını, dolayısıyla okuyacaklarının içeriğinin bu olacağını hatırlattı kendine. Yani bazı gerçeklerden belli belirsiz bahsedilirken bazılarından bahsedilmeyecekti bile. Çoğu müzisyen ve sanatçı Nazi partisine mensup değil miydi? Ama bunca yıl sonra, artık bunları kim hatırlardı?
Sayfa 83
... çünkü aşkın deliliklerine karşı en iyi ilaç... evliliktir
Sayfa 100Kitabı okudu
İnancın Ölümü kitabından alıntılar:
"İkiyüzlüleri sevmem. Dindarları da. İkisi bir arada olunca ne düşüneceğimi siz tahmin edin."
"Ama annen bir azizeydi dedin. O dindar değil mi?"
"Evet, ama onunki gerçek inanç, o insanoğlunun iyiliğine inanır"
-
Çünkü bu insanların sözde dindarlık numaralarından daha kötü bir suç işlemeyi başarabileceklerine kimse inandıramaz beni.
-
Bir zamanlar insanın içindeki kötülüğün bir sınırı olduğuna inanırdı ya da belki kendini buna inanmaya zorlardı. Zamanla en korkunç suçlarla karşılaştıkça insanların çeşitli arzularını doyurmak için ne kadar ileri gidebileceğini görmüştü.
Tecrübeleri Brunetti’ye insanların öncelikle iki nedenle cinayet işlediğini öğretmişti : para ve seks. Sırası önemli değildi ve ikincisine genellikle aşk denirdi ama Brunetti katiller arasında geçirdiği on beş yıl içinde bu kaideyi bozan birkaç istisnaya rastlamıştı.
Sayfa 84 - Ayrıksı KitapKitabı okudu
Sürgün diye düşündü Brunetti, dünyanın en güzel şehrinde geçirilse bile, yine de sürgündür.
Neden çocuklarınız sizi severken her şeyi bilmeniz bekleniyordu da, size kızgın olduklarında hiçbir şey bilmediğiniz düşünülüyordu?
Chiara: "Ama bazen de oluyor, değil mi baba? Neden öyle diyorsun ki? Çoğu arkadaşımın evinde, anneleri çalışmıyorsa eğer, her şeye hep babaları karar veriyor; tatilde nereye gidileceğine, her şeye. Hatta bir kısmının sevgilisi bile var." Chiara bu son cümleyi zayıf bir sesle söylemişti, bir saptamadan çok bir soruya benziyordu. "Parayı onlar kazandığı için bunu yapabiliyorlar, üstelik herkese ne yapacaklarını da onlar söylüyor." Paola bile, diye düşündü Brunetti, kapitalist sistemi bu kadar isabetli bir biçimde özetleyemezdi.