İsmail Kılıçarslan
Bazen ‘bu adamdan ne kadar güzel bir dost, ne iyi bir arkadaş olur’ dediğin insanın senin hakkında bir dünya önyargı biriktirdiğini, senin hakkında bir dünya yanlış bilgiyle dolu olduğunu fark eder ve dehşete düşersin. Yunus Emre dedemizin ‘gelin tanış olalım / işi kolay kılalım’ demesindeki hikmet üzerine uzun uzun düşünme fırsatı verir sana bu.
"Eve dönüşümü kutlamak istiyorum, cenazemi görmek değil. Söylemek ve yapmak istediğim hâlâ çok şey var."
Sayfa 195 - Michelle
O'nun Laneti.
Şıbli'nin ölümü yaklaşınca gözü karardı, kül istedi, bunu başına döktü, onda o kadar kararsızlık baş gösterdi ki, anlatılamaz. Bu ıstırap ne böyle diyenlere dedi ki:
-İblis'e bakıp imrendim, kıskançlık ateşi canımı yaktı. Zira ben burada (lanete layık bir halde) oturmuşum, O ise kendisine ait olan (lanetim dediği) bir şeyi başka birine vermektedir: "Şüphe yok ki, lanetim kıyamet gününe kadar senin üzerindedir." (Sa'd, 78) Bu lanetin İblis'e izafe ve nispet edilmesini görmeye kadir olamıyorum, istiyorum ki bunun izafeti ve nispeti bana olsun, zira her ne kadar bu bir lanet ise de yine de O'ndan değil midir ve nihayet ("Lanetim" diyerek) bu ona izafe edilmemiş midir? O melun bunun kadir kıymetini nereden bilecek? Bunu neden ümmetin azizlerine ihsan etmedi? Böyle yapsaydı, onlar bu sayede ta arşın zirvesine ayak basmış olurlardı! Altının kıymetini sarraf bilmez mi? Eğer padişah camı ve billuru eline koysa bu cevhere dönüşür, tersine sebze satan birisinin parmağına taktığı cevher yüzük de cama dönüşür.
Bazen / İsmail Kılıçarslan.
Bazen ‘bu adamdan ne kadar güzel bir dost, ne iyi bir arkadaş olur’ dediğin insanın senin hakkında bir dünya önyargı biriktirdiğini, senin hakkında bir dünya yanlış bilgiyle dolu olduğunu fark eder ve dehşete düşersin. Yunus Emre dedemizin ‘gelin tanış olalım / işi kolay kılalım’ demesindeki hikmet üzerine uzun uzun düşünme fırsatı verir sana bu.
Kalemimden Dökülenler
Sonra insanlar en büyük depremi yaşadılar
Kalplerinde sevgileri öldü, insanlık öldü, bebekler ,masumiyet öldü
Bir para parçasına esir oldu özgürlük sandıkları dünyada
Naif kalpler kırıldıkça çöplüğe dönüşüp katranlaştı
Yaşamasaydım dedi insan sonra yadırgadı herkesi
Aslında yadırgadıkça herkes gibi oldu
Ve sonra sustu insanlık kıyamet koparttı sessiz çığlıklar
Sahi sur muydu üfürülen böylesine bir azap insanlık mutlu muydu?
Olsundu bin yaşasındı bana dokunmayan yılan diye düşündü insan
Cellattı hepsi minik bir elin, gözyaşını kömür karası elleriyle silen bir adamın
Ya da saçları katranlaşmış bir kadının
Sahi size soruyorum insanlık neydi ?
Biri anlatsın bana bu masalı dinlemek istiyorum !..