Nazlı Ozan
@dortmevsimkitap
Okur, yazar, eş, anne
"Rastlantı, Plaza Kızları ve Derin Ateş," kitaplarının yazarı
Ankara
34 okur puanı
Eylül 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"Beynimin içi, bembeyaz boş bir kağıt gibi. Kendimi sanki uyutulmuş bir külkedisi gibi hissediyorum. Tek fark; gece on ikiden sonra arabanın değil, benim balkabağına dönüşmem..."
"Kadın olmanın büyük çoğunluğu yalanlar söylemektir, öyle değil mi? Kendi kendinize, toplumun size istemeniz gerektiğini söylediği şeyleri istediğinizi söylemektir. Kadınların çoğu hayatta kalmanın şartlara uyum sağlamak anlamına geldiğini düşünüyor. Fakat bazılarına göre de uyum sağlamak ölümdür. Ruh, eşsiz bir şey. Bir yalanı yaşadığınız zaman, ruhunuzu yok etmiş oluyorsunuz.
"Ama cömert duyguların yaraladığı insanlar vardır. İyi niyet, aşağılayıcıdır kimi zaman. Nefrete dayananların, merhametle öldürüldüklerini gördüm."
Okur Takip Önerileri
"Şöyle yaşamıştım, böyle yaşayabilirdim. Şunu yapmış, bunu yapmamıştım. Filan şeyi yapmadımsa, falan şeyi yapmıştım. Peki, sonra? Sanki bütün yaşamımda, kendimi haklı çıkarmak için bu dakikayı, şu şafak vaktini beklemiştim."
"Çok uzun zaman önce bir yerlerde duyduğum unutulmuş bir ritim, kayıp birkaç sözcük gelmişti aklıma. Bir an için ağzımda bir kelime biçimlendi. Dudaklarım bir dilsiz gibi aralandı. Ama tek bir kelime çıkmadı ağzımdan. Hatırladığım şeyler sonsuza dek sessizlikte kaldı."
"Colpo di fulmine." İtalyanlar yıldırım çarpmasına böyle der. Aşk birini yıldırım gibi çarparsa öyle güçlü öyle yoğun hissedilir ki inkar edilemez. Yararak göğsünü açar ve ruhunu dünyanın gözleri önüne serer; bu çok güzel ve karmaşık bir duygudur. İnsanı alt üst eder ve bundan geri dönüş yoktur. Yıldırım seni bir kez çarptıysa hayatın geri dönülemez bir biçimde değişir.
"İnsan, üretmeden tüketen tek yaratıktır. Süt vermez, yumurta yumurtlamaz, sabanı çekecek gücü yoktur, tavşan yakalayacak kadar hızlı koşamaz. Gene de, tüm hayvanların efendisidir. Hayvanları çalıştırır, karşılığında onlara açlıktan ölmeyecekleri kadar yiyecek verir, geri kalanını kendine ayırır. Bizse emeğimizle tarlayı sürer, gübremizle toprağı besleriz;oysa hiçbirimizin postundan başka birşeyi yoktur."
"Ama sen sevgili dostum, insanların arasında yaşamak istiyorsan, o zaman önce gölgene, sonra paraya saygı duymasını öğren. Yok eğer,ben yalnızca kendim ve içindeki iyi için yaşarım diyorsan, o halde senin nasihate filan ihtiyacın yok."
