Hikâyeler insanı kendi kuyusundan çıkarır, başkalarının kuyularına atar.
Sayfa 12Kitabı okuyor
Serin bir rüyanın hatırınadır
çektiğim dünya ağrısı.
Sayfa 13Kitabı okuyor
Serin bir rüyanın hatırınadır
Çektiğim dünya ağrısı
Sayfa 13
Belki de enjeksiyonlar, uyuşturucular ve kimyasallar vasıtasıyla nüfusa bilimsel efendilerinin onlar için iyi olduğuna karar verdiği her neyse o da aşılanabilirdi. Ardından baş ağrısı çekilmeyen yeni sarhoş olma şekilleri keşfedilebilir ve mest olup kendinden geçmenin öylesine nefis yolları icat edilebilir ki insanlar bunların uğruna ayık geçen saatlerini ıstıraplar içinde geçirmeye razı olabilirler. Sevgi olmaksızın, bilgi ve haz olmaksızın güçle yönetilen bir dünyada tüm bu olasılıklar mevcuttur. İktidar sarhoşluğuna kapılmış insan bilgelikten yoksundur ve dünyayı yönettiği müddetçe de dünya güzellikten ve neşeden yoksun bir yer olacaktır.
Sayfa 238Kitabı okudu
Başa döndüm diye düşündü, düzeltti sonra, hayır dönmedim, zaman beni geçti, zaman kendi sarmalında ilerliyor.
Sayfa 328Kitabı okudu
Teslim oluyorum dedi içinden, teslim oluyorum, ben bu dünyayla baş edemem, dünyanın bunca ağrısını çekerken dünyayı yenemem, teslim oluyorum.
Sayfa 267Kitabı okudu
Şimdi insanın acıyı taşıma kapasitesinin sonsuz olduğunu düşünüyor. İnsan ezilinceye, ezilip incecik bir tabaka kağıt haline gelinceye, hatta yok oluncaya kadar acıyı taşıyabiliyor.
Sayfa 248Kitabı okudu
Herkes bir şey yapıyor diye düşündü.
Kötülük için. İyilik için. Acısını unutmak için. Kaçmak için.
Ben kıpırdayamıyorum.
İnsan bir uçurumdur.
Sayfa 229Kitabı okudu