Dünya Bir Gülnida
Caddeden gelip geçen insanlara bakarken, hiçbir şey bitmiyor, diye mırıldandım. Hele geçmiş, hiç bitmiyor. Herkes geçmişini çoğaltıyor sürekli.
Bir bakıma, bedeni aklımın coğrafyası oldu.
|Dünya Bir Gülnida
Sayfa 119 - Everest Yayınları
Kafamdaki geçmişin uğultusundan kurtulabilmek için, sigarayı uzandım yeniden.
|Dünya Bir Gülnida
Sayfa 118 - Everest Yayınları
...
sanki hatırlamak fiilinin ipleri parmak uçlarıma bağlıymış gibi.
|Dünya Bir Gülnida
Sayfa 117 - Everest Yayınları
Dünya Bir Gülnida
“Kabına sığmaz olunca bana koşardı eskiden, şimdi bunu yapmıyor; kırgın. Kırgınlığının nedenini çözemiyorum bir türlü, artık gözleri çok uzaklaştı, okunmuyor.”
Dünya Bir Gülnida
Hatırlamak bile istemiyorum geçmişimi, diyorum kimi zaman, sanki hatırlamak fiilinin ipleri parmak uçlarıma bağlıymış gibi.
Dünya Bir Gülnida
Hiç değilse öfkelense, diyorum öfkeyle, ağız dolusu küfretse yüzüme, kaş çatıp yumruk sıksa, bas bas bağırsa! Ama o bunları yapmıyor, belli, sessizliğiyle boğacak beni.
Sayfa 113
Dünya Bir Gülnida
“Caddeden gelip geçen insanlara bakarken, hiçbir şey bitmiyor, diye mırıldandım. Hele geçmiş, hiç bitmiyor. Herkes geçmişini çoğaltıyor sürekli. Bunun için, akşamları birbirlerine misafirliğe gidiyorlar sözgelimi, birbirlerine, tepsiler, tabaklar ve kadehler dolusu geçmiş sunuyorlar. Bir o kadarını da hatıra defterlerinde, fotoğraf albümlerinde, çekmecelerde ve belleklerde saklıyorlar.”
Sayfa 117
Dünya Bir Gülnida
“Evin içindeki eşyaların birbirleriyle fısıldaşarak beni sessizce boğmaya çalıştığını, bilmiyormuş gibi biliyorum. Evet, sessizce; çünkü sessizliğin sesten daha güçlü ve daha acımasız olduğunu biliyor bu kahrolası eşyalar!”
Sayfa 114
