... Orada kendini güven içinde hissetmemesine rağmen, Ebrehe'ye ait olan bu dünya merak duygusunu kamçılıyor, düşgücünü kanatlandırıp ona sahte bir özgürlük duygusu veriyordu. Bir karara varabilmek için babasının atlasını bu yüzden açmak zorunda kaldı ve “hayatını öne sürüp, sırrı bulmak için yola çıktı” cümlesini okudu. Sanki denizin derinliklerine dalacakmış gibi derin bir nefes aldı. Kararını vermişti. Özgürlük duygusu, özgürlüğün kendisine galip gelmiş, Bünyamin sırrı çözmeye and içmişti. Atına atladı ve hayvanı teşkilata doğru koşturmaya başladı...
Sayfa 174 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Ebrehe, silahını temizleyen yeniçeriye adamın suçunu sorduğunda, onun vaktiyle Venedik balyosunun kâtibi olduğunu, ama sonradan meslek değiştirip cerrahlığa başladığını ve evinde bir cesedi kesip biçerken yakalandığını öğrendi. Bünyamin'e dönerek, - "Görüyor musun?" dedi, "Bilme tutkusu insanları nasıl bir sona sürüklüyor. Görmek, duymak, bilmek ve öğrenmek isteyen şu zavallı cerraha gösterilmeyen saygı, sadece karanlığı, soğuğu ve sessizliği algılayan ve hiçliği bilen bir cesede gösteriliyor. Onu katleden bu insanlar evlerine döndüklerinde belki de çocuklarına Kubelik'in acı sonunu ibretle anlatacaklar ve bilginin tehlikelerini birer birer sayacaklar".
Sayfa 163Kitabı okudu
Sonsuz hızda zaman durur. Sonsuz hızın ötesinde ise zaman geri akmaya başlar. Çünkü aynı anda her yerde olabiliriz. (Ebrehe'den Bünyamin'e)
Sayfa 183Kitabı okudu
Ebrehe ile konuşma
"eğer bu dünyadaki en büyük amacın bilmekse, daha öğreneceğin çok şey var" dedi, "Belki de bunları benden öğreneceksin. çünkü bazıları bilgiyi medresede, bazıları ise viranelerde ararken, ben onu başka bir yerde arıyorum. peki sen nerede arıyorsun?"
Bünyamin kararlı bir şekilde cevap verdi:
"dünyada".
Sayfa 122 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
“…Üstelik şiiri düzeltilmiş, mısraya bir elifin eklenmesiyle failun tutturulmuştu. Bünyamin bunu yapanın Ebrehe olduğunu hemen anladı. Ama şiirin üzerinde, çoktan kuruyan kıskançlık gözyaşlarını göremedi.”
Sayfa 198Kitabı okudu
puslu kıtalar atlası.. düş müydü okuduğum gerçek mi?
kurgusu, sürükleyiciliği, lisanı, tarihi ve felsefi dokusuyla kendisine hayran bırakan bir kitaptı fikrimce.
kitap kendi içerisinde numaralandırılarak bölümlere ayrılmış, her bir bölümde kendi payıma düşen hayalleri kurup, olayları yaşayıp, arap ihsan ile, uzun ihsan efendi ile, hınzıryedi ile, bünyamin ile, ebrehe ile ve daha nicesiyle tanışıp her birinin hikayesine teker teker ortak olup kapıyı usulca kapattıktan sonra bir diğer bölüme iştiyakla geçtim. bir bölümden diğerine geçişin en güzel yanı esrarengiz olması. bir sonraki sayfayı tahmin etmek şöyle dursun bir sonraki cümle dahi gizemli.
psikolojik tahlillerin ve felsefe alanında çok derin konuların yer almaması eksiklik sayılmazdı bana göre. alt metinler, yazarın anlatmak istedikleri okuru hiç yormadan kendini belli ediyor. yer yer eski türkçe kelimeler kullanılsa da sürükleyiciliği bozmuyor. kelimeler ve cümleler ard arda ahenk içerisindeler. ayrıca kurgunun çarpıcılığı ve romanın sürükleyiciliği romanın olmazsa olmazlarından. ihsan oktay anar ise bunu başarıyla gerçekleştirmiş. okunmalı mı? bence evet. ama yine de tabi ki sizin zat-ı alî’niz bilir :)
Heimlich manevrası
“Bünyamin yerinden fırlayarak sofraya gelmiş ve Ebrehe'yi yerden kaldırmıştı. Boğulmak üzere olan Büyük Efendi'nin arkasına geçerek kollarıyla karnını çepeçevre kavrayıp göğüs kafesine ani bir basınç uyguladı. Bu basıncın etkisiyle ciğerlerde sıkışan hava çıkarken, nefes borusunu tıkayan haram lokma da adamın ağzından fırlayıverdi.”
Ebrehe kapıyı açıp delikanlıyı içeri buyur etti. O da yandaki odada kalacaktı. Bünyamin odaya girdikten sonra kapının kilidinin döndüğünü farketti. Loş odayı sadece bir mum aydınlatıyor ve en karanlık köşede zavallı bir kız için için ağlıyordu. Delikanlı mumu söndürdükten sonra kızın yanına gitti ve ona,
- "Merak etme" dedi, "Sana bir kötülük yapmayacağım. Mumu da benim yüzümü görmeyesin diye söndürdüm. Çünkü dayanamazsın, ben çok çirkinim".
Sayfa 171Kitabı okudu