Batı geleneğinde dört çeşit aşk vardır. Birincisi seks ya da şehvet diye adlandığımız libidodur. İkincisi üretme veya yaratma dürtüsü - eski Yunanlıların deyişiyle daha yüksek varlık ve ilişki biçimlerine gereksinim olan eros'tur. Üçüncüsü philia veya dostluk, kardeş sevgisidir. Dördüncüsü ötekinin refahı için adanmış sevgi, ilk örneği insanın Tanrı sevgisi olan agape veya Latinlerin adlandırıldıkları biçimiyle caristas'tır. İnsanın her gerçek aşk deneyimi, bu dördünün değişen oranlarda karışımdır.