‘’ Hayır Doktor Breuer, ben ümitsizlik içinde, kendi canına kıyma gibi ciddi bir tehlike içinde olan bir dostumdan söz etmiştim. Sizden iyileştirmenizi istediğim Nietzsche’ nin bedeni değil, ümitsizliğidir.’’ 1800’lerde psikanalizin daha doğma zamanlarında geçmesine rağmen bugüne anlaşılabilir hatta zaman zaman insanın her yüzyılda aynı hatta belki psikiyatrinin bile içindeki çarpıklığını fark ettiren “yarı kurgusal” roman. Ümit edebilmek beynimizdeki bir butondur
ve bunu basmak kimin elindedir? Kişinin bilinci mi? Ümit kötülüklerin en kötüsüdür. Aşkın benzini insanın zehridir. Kaderini sevmeyi denedin mi? Amor Fati ile açıklamış bunu Nietzsche. Hayatımız boyunca doğru melodiye dans etmek için okunulması gereken bir kitap..
