Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Ecem

Aşırı gittim, kabul, ama iyi ki gitmişim. Şunu bil ki en derin hesaplar boşa gider de Akılsız davranış işe yarar bazen. Demek ki tanrısal bir güç karışıp işe, Biz ne taslaklar çizersek çizelim, Son biçimi o veriyor kaderimize
Sayfa 150Kitabı okudu
Reklam
Karlar gibi temiz de olsan çamur atılmaktan kurtulamayacaksın.
İnsan büyürken eti kemiği büyümüyor yalnız, Bu Tanrı yapısı geliştikçe Kafanın ve ruhun işi de artıyor içinde.
Sayfa 20 - LeartesKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bütün gece sürüp giden zifiri karanlık, yerini taze bir sabaha bırakmıştı.
Sayfa 315Kitabı okudu
Herkes tatlı güneşten hissesini almak için kırlara koşmaya başladı. Nazansa tatlı bahar güneşini tarasaya çıktıkça, çamaşırları sererken görüyordu.
Sayfa 274 - Nazan, SamiKitabı okudu
Reklam
-Ne geliyor içimden biliyor musun? -Ne geliyor? -Seninle el ele dolaşmak, sabahlara kadar dolaşmak geliyor!
Sayfa 166 - Jale, MazharKitabı okudu
İçinde bir hafiflik, bir güneş vurmuş yaprak kımıltısı…
Ne demek biliyor musun bir insanı sevmek Birden dünyada kötü insan kalmıyor Puhu kuşları saka kuşlarının şarkısını söylüyor geceye Bütün erkekler kadınların önünde inceliğe dönüşüyor Tanrı, çocukların sevgisiyle iyileştiriyor dünyamızı Sular yıldızlar çimenler bahçeler güneş salkımları Hepsi günde bin kez sonsuzluğundan doğuruyor bizi.
Bir insana inanmak ne demek biliyor musun Kapının önündeki ağaçlarla birden çiçeğe duruyorsun Sokaktaki kedi bacaklarından önce boynuna dolanıyor Gidip ilk gençliğin uykularına boyanıyorsun Yağmur öyle gamzeler açıyor ki baktığın yerlere İlan-ı aşk makamından bir ürperti dudaklarının neminde Unuttuğun mavilik gövdeni bahar dalına çeviriyor
İnsan -dedi- ağaçlar, otlar, çiçekler gibi Her bahar yeniden başlasaydı sevmeye Ne güzel olurdu değil mi?
Reklam
Acısı yok, sevinci yok Yalnızlığı bile yok Yazık o bedene Kimse dokunmamış.
Başka bahçelere gönül indirmemiş tanrı Dünyanın bütün çiçekleri gamzelerinde açıyor.
Ne olurdu kokunun da fotoğrafı olsaydı Sesin fotoğrafı. Boşluğun fotoğrafı. Parmak uçlarındaki karıncanın Ruhtaki üşümenin…
Ve benim birdenbire yüzünü değil, gözünü değil, senin sesini göresim geldi.*
Sayfa 20 - Nazım HikmetKitabı okudu
Fakat Judith yere değen bir süpürgenin hışırtısında bile onu duyuyor. Bir kuşun kanatlarını açıp pike yaparak duvarın ardında kayboluşunda onu görüyor. Bir midillinin yelesini sallayışında, dolunun cama çarpışında, rüzgarın kolunu bacadan içeri sokuşunda, ininin çatısına döşediği sazların hışırtısında onu buluyor.
Sayfa 238Kitabı okudu
324 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.