Yengem Sabahat'ın annesiydi, ama ben gün boyu sokağa çıkıp dışardan, "Yenge! Yenge!" diye bağırdığımdan, Sabahat annesine, "Yenge," der olmuştu. Sabahat benden iki yaş küçüktü.
Edirne'nin Köprüleri
Sayfa 76Kitabı okudu
Edirne'nin Köprüleri
Ninem yakınırdı her zamanki gibi:
— Abe kızanlarım, topraksız yerde yaşanmaz. Her yer burada ev. Güneşi gördüğümüz yok. Derler ki, gelmeyeydin. Kim gelmek istedi, ben mi? Ah kışın bile duvarları sıcak olan evim. Çapaya çıktığımızda tarlakuşları ötmezdi daha. Kışın karın altında toprak dinlenir suyunu alırdı iyice. Toprağı kazardık, yarılır gevşerdi. Bolluğu bereketi ancak toprak anlatır. Gençliğimde olsaydı, çıkıp giderdim buralardan. Yaşlılık zor dert. Çıkmamış kimse gurbetteki topraklarımıza bahçelerimize sahip. Almaz aklım, bu erkeklerin çabası niyedir? Alıp başlarını düşerler gurbetlere, viranlara. Bırakırlar ata topraklarını.
Sayfa 79 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Edirne'nin Köprüleri
Nerede taşı toprağı derler İstanbul’un, altınmış diye. Zaten taştan olmaz altın. Toprak da burada yok...
Sayfa 84 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Edirne'nin Köprüleri
Buraya gelip yerleştiklerinde, Sabahat’ın saçlarını örüp uçlarını boncuklarla süsleyen yengem, kesmişti kızının saçlarını. Ufacık çocuğunu, nerelerde barındıracağını şaşırmıştı ilk günler. Bağlar, bahçeler yoktu artık. Küçük kız, öyle, sessiz, köşede kalakalıyordu gün boyu. Ağlayıp bağırsa üzülmezdi. Onun bitmemiş bir yolculuğun sonunu beklermişçesine susup oturması, yengemi yaralıyordu.
Havaların ısındığı bir ilkyaz günü kapının önüne bırakmıştı çocuğunu.
Kızının iyi huyuyla, kendini öbürlerine sevdireceğine inanıyordu.
Bir ara işinden baş alıp sevinçli sesleri görmeye çıktığında, çocukların Sabahat’ı saçlarından tutup at gibi koşturduklarını gördü. Bir de tekerleme tutturmuşlardı:
“Edirne Çingenesi, ne de uzun yelesi...”
Evde, o akşam, Sabahat’ın saçlarının kesilip kesilmemesi için çıkan tartışmada, ninem sesini yükselttikçe, yengem o suskunluğunu hiç yitirmemişçesine sürdürdüğü konuşmasıyla,
“Bakımı zor oluyor, hem çocuk zayıf” diyordu.
Sayfa 86 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Edirne'nin Köprüleri
(...) bollugu bereketi ancak toprak anlatır.
Sayfa 79 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Edirne'nin Köprüleri
Ninem sevgisini göstermeden sevme töresine olan bağlılığını unutup sarılıvermişti gelinine.
Bu ilk kez oluyordu bunca yıldır.
Bir de sayarsak düğün gecesi öpmüştü onu.
Sayfa 88
Edirne'nin Köprüleri
Nerede taşı toprağı derler İstanbul'un, altınmış diye. Zaten taştan olmaz altın. Toprak da burada yok...
Sayfa 84 - Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
