Duvarlarıma küstüm bugün. Onlar bana küseli çok zaman olmuştu tavşan dağ misali. Ee onlar da haklı kim karşısında durmadan asık surat görmek ister ki ama yine de yanımda olmalıydılar. Fiziken her saniye karşımdaydılar belki ama ruhen çok sessiz çok soğuk çok uzaktılar. Bir derdim olmadığını kendime dert aradığımı bilir ve bundan nefret eder gibiydiler. Soğuk soğuk, beyaz beyaz bakarlardı tüm gün bana aynaya bakıyorlarmışcasına..
İçimde bir sıkıntı var niyedir bilmem duvarlarım da bilmez bana karşı değil ama aralarında konuşurlar bazen duyarım onları. Yine boş yere can sıkıyor biz de yalnızız biz niye bu salak gibi değiliz derler duyarım da duyduğumu bilmezler. Sorularını kendi içimde de cevaplayamam ama kızarım iki fıkra anlatın da güleyim derim, anlatmazlar bilirim. Nefret ettirdiler niye bu suskunlukları anlamıyorum ben hiç yokmuşum gibi kendi aralarında dedikodumu yapıyorlar. Çıkıp ben burdayım diyorum sadece konuşmaya devam ediyorlar. Duvarlarım da duymuyor beni. Bu dertlere üzülücekse ilerde ne yapacak ohoo der bir duvarım diğerine. Bağırırım onlara bu hayattan kaçma isteğim neden sanıyorsun aptal duvar? Ama duymaz onlar benimle konuşmazlar. Astığım posterlere veya durmadan temas eden sigara dumanına kızmış olmalılar diye düşündüm ama bunun için birine sırt çevrilmez ki söyleseler asmam posterimi sigaramı da balkonda içerim ama konuşmuyorlar benimle seneler önce küsmüşler bana. Neyse ben de küstüm artık odamdaki duvarları yıkma zamanım geldi ruhumda fazlasıyla duvar bulunuyor ne de olsa..
Uygar Kuran
Yemek salonu da köylüler ve taşralı, kılıksız tüccarlarla doldu. Yolcular durgun, yemekler baştansavmaydı. Müzik de yoktu. Madam Amiel'in canı sıkıldı. Oysa Marsilya'dan İstanbul'a, savaştan sonra bütün Avrupa'yı sarmış olan o çılgınca hava içinde eğlenerek, türlü gösteriler seyrederek gelmişlerdi. Erkenden kamaralarına çekildiler. Sabah geç
Sayfa 83Kitabı okudu
Düşüncemi sorarsanız, bu davada çocuğun sorumluluk duygusu gelişmemiştir, kötü alışkanlıkları olduğunu varsaysak bile, siz ne derseniz deyin, yedi yaşında bir çocuğun yaptıklarıyla sorumlu olduğunu tartışamazsınız. Bu kötü alışkanlığı sezecek kadar zekâsı gelişmemiştir daha. Dinleyin, yedi yaşındaki bir çocuktan daha akıllı olmamıza rağmen bizler
Sayfa 2444Kitabı okudu
