Şu Çılgın Türkler

Hafta içi her gün geç saatlere kadar iş yerinde mesaiye kalarak çalışmış olmama rağmen 1 hafta boyunca göz yaşları içinde kalarak bitirdim bu şaheseri. Şu an aklımda 2 soru var: Birincisi kitabı yarım bıraktığını bildiren 135 okur bunu neden ve nasıl yapabildi? İkincisi ise kurtuluş savaşımız orta öğretimde neden ayrı bir ders olarak okutulmaz da inkılap tarihi dersi içerisinde birkaç ünite ile geçiştirilir?

Rahmetli Turgut Özakman'ın muhteşem “Şu Çılgın Türkler” kitabı, yakın Türk tarihini anlattığı 3'lemenin ilk kitabıdır. Bir tarih sever olarak çok beğenerek okudum ve ne kadar katı kural birisi olsam da, okurken yeri geldiğinde gözyaşlarıma hakim olamadığım birçok bölümüne şahit oldum. Henüz okumamış olanlar için şiddetle tavsiye edebilirim.

Okurken sürekli gözlerim yaşardı.Kesinlikle Türküm diyen herkesin okuması gereken bir kitap...

Mutlaka okunmalı dediğimiz kitaplar var ya onların başına lütfen bu kitabı ekleyin. Lütfen Milli Mücadele hakkında çok şey okuyun, çok kez düşünün. Ne kadar geç kalmışım kitap için. Özellikle son bölümde Atatürk'ün öğretmenlere ısrarla "Tarihimizi çocuklarımıza öğretin, gelecek sizin elinizde" demesi beni değişik hislere soktu. Özellikle alanım başta olmak üzere tüm öğretmenler okusun diyemiyorum, herkes mutlaka okumalı diyorum. Sakarya, Ankara, Afyon, İzmir.. Ne çok uğraşılmış, emperyalizmle, düşmanla, sömürgeyle, cahillikle, sığ düşüncelerle. Şöyle kitabın başından sonuna kadar ki olayları düşünüyorum da, hiçbir ulusun böyle şanlı bir tarihi yoktur. Türkün gücü, Türkün imanı, Türkün inancı, Türkün azmi Allah'ın izni ile zafere ulaştı. Hemde ayağında doğru düzgün çarığı olmayan, üstünde üniforması bulunmayan erlerimizle.. Ya kadınlarımız? Cephede, cephe gerisinde.. Ya şuan okuduğum Demirci'nin akıncıları, yiğitleri? Ne yapılırsa yapılsın ödenmeyecek çok hak var. Bize de düşen görev tarihimizi okumak, çocuklarımıza anlatmak. Haklarını böyle ödeyebiliriz. Milli Mücadelenin o ağrılı sancılarını, sadece her 30 Ağustos'ta hatırlamayalım. İzmir'in kurtuluşunu sadece 9 Eylül'de kutlamayalım. Kalıplaşmış ezber tarihten kurtulup, kendimiz çok okuyup araştıralım. Okumak, okudukça hissetmek, öğrenmek, gururlanmak için bu kitaptan başlayabilirsiniz. Okuyun. Okudukça övünün. Çünkü sen Türk ulususun. Sen kurtuluşsun. Sen Milli Mücadelesin. Sen kağnının kamyonu yendiği ataların babaların anaların çocuğusun! Oku! Okumalısın!

Türk İstiklal Savaşı üzerine yazılmış gerçek bir destan. Rahmetli Turgut Özakman'ın 'bu çılgınlar tarihten silinmeye mi calışıyor' cümlesine tarihi belgeler ve olaylar ışığında bir tokat gibi yapıştırdığı dünya çapında ses getiren, yer yer insanın, gurur ve iftihar duygularıyla gözlerini yaşartan, sesini titreten bir başyapıt.. hele kitabın ilk bölümünde kazanılan Birinci İnönü Zaferinin kışladaki mütevazı kutlamasını anlatan kısmı okuru efsanevi bir mücadelenin içine çekiyor.. Okur, İzmir Hükümet Konağı'na aziz bayrağımız çekilinceye kadar o serüvenin içerisindedir artık.. Turgut Özakman'ın ruhuna tekrar tekrar rahmet ve minnetle..

Bu kitap hakkında söylenebilecek pek bir söz yok aslında...Turgut Özakman, Kurtuluş Savaşı'nın Batı cephesi savaşlarını sıkmadan, roman havasında kaleme almış. Kitabın yarısını gözlerim dolu dolu okudum... Kurtuluş Savaşı'nda atalarımızın vatan için, gelecek nesiller yani bizler için yaptıkları fedakarlıkları okumak gurur verici, bir o kadar da acı... Onların ülkeyi bize mümkün olan en iyi şekilde bırakmak için çabalamalarını ve ülkenin şu anki durumunu düşünmek çok, çok acı...

Her yüzyılda nadir olarak birkaç dâhi çıkar, bizim en büyük şansımız da o dâhinin bizden çıkması, kimse inanmazken kurtuluşa inanması, bağımsızlığı savunması, tam bir savaş dehası olması ve küllerinden bir ülke kurması... TEŞEKKÜRLER ATAM ♡♡♡

Yazarın sık sık üzerinde durduğu konu, Kurtuluş Savaşı'nın sondan ziyade bir başlangıç olduğu; tekrar bu duruma düşmemek adına muasır medeniyetler seviyesine çıkmamız gerektiği. Doğunun eski zararlı zihniyetinden kurtulmak, kadın- erkek eşitliğini sağlamak, dindeki yozlaşmaları aşmak, eğitime gereken önemi vermek ve insanları bilinçlendirmenin de en az bu savaşı kazanmak kadar önemli olduğunu özellikle vurguluyor.

Sadece bir kez okunup geçilecek bir kitap değil, her yıl tekrar tekrar okunmalı!!! Ders çıkarılmalı, bizler için yapılan fedakârlıklar göz ardı edilmemeli...

Ayrılmanın en zor olduğu kitaplardan biriydi benim için. Günlerdir son bölümü bekletiyorum. Biraz önce onu da okuyup bitirdim. Tabi ki çok üzgünüm.
Bir kitap değil, gerçek bir destanın içinde yaşıyorum günlerdir. Kâh yırtık çarığımla cepheler gezdim, kâh sırtımda bebeğimle kağnılar çektim. Kâh eşkiyalarla düşman yolu kestim, kâh elimde iğne iplik askerime içlik diktim. Geceler boyu paşalarla tartıştım, MUSTAFA KEMAL ile harita başında sabahladım. Uyudum, rüyamda düşman askerlerinin evimi ateşe verdiğini gördüm. Korktum, sevindim, bazen acıdan, bazen gururdan ağladım. Ne çok, ne çok şey yaşadım..
...
Hiç bir şeyi eleştiremem şu dakikada. Tarih profesörü fln değilim, şu eksik, şu yanlı yazılmış diyemem, demek de istemem zaten. Her ne yazılmışsa burada, bence tamamdır.
...
Son sözü değerli tarihçimiz, kitabın yazarı Özakman’a bırakıyorum;
“Sevgili gençler!
İstiklal Savaşı, dünyadaki en meşru, en ahlaklı, en haklı, en kutsal savaşlardan biridir. Emperyalizmi ve yamaklarını dize getiren, bir enkazdan yepyeni, çağdaş bir devlet kurmayı başaran atalarınızla gurur duyun, şehit ve gazi atalarınızın onurunu yalancılara çiğnetmeyin.
Sevgilerle. “

Sınırları, Güney'de Afrika üzerinden İspanya'ya, Batı'da Viyana'ya dayanmış, tarihteki şanlı yerini sonuna kadar haketmiş bir imparatorluk, son 300 yıl boyunca bilim, ilim ve teknolojide geride kalarak dünya liderliğini kaybetmiş, reform ve devrimlerini yaparak sanayi devrimlerini yapmış bir Avrupa'ya ayak uyduramamış ve artık "hasta adam " tanımlamasıyla bütün topraklarını kaybetmiş , yeraltı kaynaklarını, limanlarını, demiryollarını ve hatta hazinesinin denetimini kaybetmiş bir imparatorluk, yerini küllerinden yeniden doğan, her ne pahasına olursa olsun kanının son damlasına kadar vatanını savunmaya yemin etmiş bir milletin Gazi Mustafa Kemal liderliğinde tarih sahnesinde ki yerini tekrar almasının ve yazdığı bu destanla , sömürge olmuş nice millete, özgürlük ve bağımsızlık yolunda rehber oluşunun anlatımıdır bu kitap.

Kesinlikle tarih seven herkes okumalı hatta bu vatan topraklarında yaşayan herkes.Okumakta geç kaldıklarım arasında.Her sayfası ayrı bir tarih sahnesini anlatıyor fakat Türk tarihini sayfalar arasına sığdırmak ne mümkün?Üzerinde yaşadığımız coğrafya öyle zorluklar çekmiş ki,hani Mehmet Akif İstiklal Marşı'nda"Bastığın yerleri toprak diyerek geçme//Tanı düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı"diyor ya yaşanan her zorluğun özeti bu dizeler.Bu topraklar için nice kanlar dökülmüş,nice canlar geride bırakılmış,yetim çocuklar,gözleri yaşlı eşler ve onların yanı sıra topyekün milli mücadele için her şeyi göze alan Türk milleti

Öyle bir milletiz ki,kadınıyla erkeğiyle yaşlısıyla genciyle ve hatta çocuğuyla bu vatan için her şeye hazırız.Bir gün Halide Edip Anadolu'da askerlerimizin hem düşmanla hem de teçhizat eksikliğiyle savaştığını anlatmış ve Anadolu kadınlarından yardım istemiştir.O konferansta tüm kadınlar ellerinde ne varsa Türk ordusuna feda olsun diyerek masa üzerine fedakarca bırakmışlardır.Aynı şekilde cephede toplanan paralarda küçük bir çocuğun tüm varlığı olan 5 kuruşu bağışlamasıyla aslında nasıl bir millet olduğumuzu gösteriyor ve bizler milli şuurumuzla inancımızla,özverimizle Kurtuluş Savaşını kazandık ,yeni bir tarih daha yazdık.Ki Türk milleti Tarihini yaşarken tarih yazan millet.En yakın örneğimiz ise 15 Temmuz Darbe girişimi aslında.Ordumuzun kahramanlığını ve halkımızın körelmeyen vatan duygularının olduğunu çok iyi anladık.Çünkü bu topraklar uğrunda can veren yiğitlerin kanıyla sulandı.Turgut Özakman usta kalemiyle çekilen her türlü acıyı iliklerime kadar oluşturduğu anlam yüklü cümleleriyle işledi.Yazımın ilk başında da dedim ya mutlaka okumalısınız

Bu kitaba çok defa başladım hep de yarım bıraktım Sevemedim yahu. Çok sıkıcı kitap. Çünkü ders kitabı gibi bilgi aktarıyor edebiyattan yoksun kitapları ruhsuz buluyorum. Mesela Özdil’inMustafa Kemal’i hiç sıkıcı değil asine su gibi akıyor elinizden bırakamıyorsunuz Arada ne fark var? İkisi de Atatürk’ü anlatıyor ama fark üslup Özdil sıcak sevecen edebi bir ruhla hitap etmiş okura. Seven vardır ama ben sevemedim bu kitabı. Sürüne sürüne okudum resmen. İyi okumalar var olun

Mutlaka her bireyin kütüphanesinde olması gereken, yakın tarihimize hurafe ve dedikodulardan uzak kanıtlarıyla ışık tutan çok değerli bir kitap. Okumadıysanız mutlaka okuyun daha önce okuduysanız mutlaka tekrar okuyun.

Elde avuçta hiçbir şey yokken, emperyalizme, galip devletlere, Yunan ordusuna, Ermenilere, Pontus çetelerine karşı silahlı mücadeleye girişmeyi çılgınlık sayanlar çoktur. Silahsızlandırılmış Türk ordusunun bu tarihteki gücü, o da kağıt üzerinde, 35-40 bin kişidir. Oysa Türkiye'deki silahlı işgalcilerin sayısı giderek 400.000 kişiyi bulacaktır. Yoksul, bitik Anadolu, 400.000 işgalciyi ve on binlerce silahlı-silahsız haini yenmeyi başaracaktır. Milli Mücadele işte bu mucizenin, bu onurlu, güzel çılgınlığın adıdır."Eserin birçok bölümünde yüreğinize dokunan öyle satırlar var ki... Kimi zaman duygulanıyor ve gözyaşlarına boğulacak gibi oluyorsunuz. Kimi zaman da Türklük gururunuz zirveye çıkıyor: "Karamürsel'de sağlam bir tek ev bile kalmamış. Ne yapacaksınız? Hava sıcak, açıkta yatarız. Biz o evleri parayla pulla değil, sabırla yapmıştık. Yine yaparız. Bizde sabır çok. Yeter ki kendi bayrağımızın altında olalım.
Türk milletinin ve Gazi Mustafa Kemal Paşa'nın sabrı ve büyük fedakarlıklarıyla zafere ulaşılmış ve Milli Mücadele, milletimizin tarihine altın harflerle yazılmıştır. Turgut Özakman da tarihimizin bu altın sayfasını başarıyla öyküleştirmiştir.