Ülkü annesine sarılıp “Anne?” dedi yine, Semiha kızının saçını okşarken “Hımm?” diye mırıldandı yine, “Biz çok güçlüyüz biliyosun demi?” diye sordu Ülkü.
“Bilmem mi! Sizi ben doğurdum,” dedi Semiha.
Güçlüydüler, en zor günlerde bile aralarındaki sevgiyi kaybetmemiş, canları pahasına birbirlerine sahip çıkmış ve her şeye rağmen birlik içinde hayatta kalmışlardı! Güçlü olmak öğrenilen bir çabaydı.