Stefan Zweig’in okudugum ikinci kitabıydı ve o kadar güzel bir hikayeydiki keşke biraz daha uzun olsa dedirtti.
Acıkcası yazarın farklı detaycı anlatımlı bir uslubu var. ilk kitabını okurken ( 
Ay Işığı Sokağı ) çok sıkılmıştım . Ama sanırım ilk kitabını okudugumda uslubunu bilmedigim içindi, bu defaki kitabını okurken uslubuna daha hakim olarak okumak hikayeyi sevmemi sagladı.
Ayrıca bilmediginiz farklı güzel bilgiler edinebileceginiz cıtırlık bie kitap
