"Doğumdan beş yaşına kadar, şefkat görüp şımartılmak isteriz.Beş yaşından erginliğe kadar şeker ve tatlı isteriz.Ergenlikten yirmi beş yaşına kadar, seks isteriz.Kırk beş yaşına kadar,çocuk isteriz.Altmış yaşından sonra,sessizlik ve hatırlanmak isteriz."
Bir fabrikada içlerinde petrol bidonları olan iki oda bulmuş. Bir odadaki bidonlar "dolu" diğer odadakiler "boş"muş. İşçiler "boş" olanların yanında daha dikkatsiz oluyorlarmış, halbuki boşlar benzin buharı ihtiva ediyormuş ve o odada "dolu" bidonların olduğu odadan daha fazla buhar varmış; işçiler oraya gitmişler, sigaralarını yakmışlar ve alev almışlar. Yangını başlatan neydi? Dilinizi inşa eden ikilikler değil miydi? Dilimizin farklı bir "boş" kavramı olsaydı ya da "boş" kavramı hiç olmasaydı ne olurdu ? "Boş" petrol bidonu neydi?
Tren istasyonunda insanlar kahve içiyor ve gazetelerini okuyorlardı. Yaşamın, insanların çalıştığı, uyanık kaldığı ve bir şeyler başarmaya çalıştığı -kahvenin olayı buydu zaten- gerçek yaşamın devam ettiğini görmek iyi hissettirdi.
Ah ah
Neyin var senin? Genç halime sormak istiyordum omuzlarından sarsarak. Yapsaydım muhtemelen ağlardı. Ben de ağlardım belki.
Baştan çıkmış atomun insanları baştan çıkaracak gücü var, böyle bir şey nadiren yok olur. Sana kelimeler topluyorum, yıldızları:
Sensiz hiçbir şey yok burada.
Onun da bu şehirde, muhtemelen çok yakında olduğunu bilmek, ama beni sevmediği için onunla görüşememek veya konuşamamak berbattı.