Benim bildiğim şu, vazgeçmek bazen sahip olduğumuz şeylerin en iyisidir. ‘Elimden tut yoksa düşeceğim.’ demiş ya Attilâ İlhan. Galiba kimi durumlarda o, ‘Elimi bırak yoksa düşeceğim’ diye okunabilir. Aşk kaç kişilik bilmem ama vazgeçmek tek kişiliktir.
Bunca güzellik sende, sendedir merhamet de,
Terk etme kaderime, ne olur, insaf et de,
Sen elimden tutmazsan şu kışta kıyamette,
Mutluluğun yolunu nasıl seçeceğim ben?
N'olur tut ellerimden yoksa düşeceğim ben.