Kanikosen
İŞÇİLER EMEK GÜÇLERİNİ KAPİTALİSTLERE SUNAR,
KAPİTALİSTLER DE BUNUN KARŞILIĞI OLARAK GÖRDÜKLERİ
ÜCRETİ İŞÇİLERE ÖDERLER...
BUNA "DEĞER MÜBADELESİ" DENİR.
FAKAT TOPLUMDA İŞÇİLERE ÖDENEN O ÜCRETTEN
DAHA FAZLA DEĞERİN ORTAYA ÇIKMASINI SAĞLAYACAK
BİR SİSTEM ORTAYA ÇIKMIŞTIR VE...
BURADA ORTAYA ÇIKAN "KAZANÇ"IN TAMAMI...
KAPİTALİSTLERİN CEBİNE GİRER...
BU, AÇIK BİR "SÖMÜRÜ" SİSTEMİDİR.
Yordam Kitap: 103Kitabı okudu
Kar oranındaki düşme eğilimi, artı-değer oranında bir yükselme eğilimi ve dolayısıyla emeğin sömürü oranında bir büyüme eğilimi ile içiçedir. İşte bu yüzden kar oranında düşmeyi istisna olarak görülebilse de ücretlerin oranında bir yükselmeyle açıklamak kadar saçma bir neden yoktur. Kar oranına biçim veren koşullar iyice anlaşılmadan, farklı dönemlerde ve ülkelerdeki ücret oranlarının gerçek bir tahlilini istatislik yokuyla yapmak olanaksızdır. Kar oranı emek daha az üretken hale geldigi için değil daha çok üretken hale geldiği için düşer. Artı-değer oranındaki yükselme de, kar oranındaki düşme de emeğin büyüyen üretkenliğinin kapitalizm altında ifadesini bulan özgül biçimlerdinden başka bir şey değildir.
Sayfa 213 - Sol yayınları
Emek gücünün yeniden-üretimi yalnızca niteliklerinin yeniden-üretimini değil, aynı zamanda kurulu düzenin kurallarına boyun eğmesinin de yeniden üretimini gerektirir, yani işçiler için , egemen ideolojiye boyun eğmelerinin yeniden üretimini, sömürü ve baskı görevlileri için ise egemen ideolojiyi düzgün kullanma yeteneğinin yeniden-üretimini gerektirir, ki böylece yönetici sınıfın egemenliği “söz ile” sağlayabilsinler.
