İşkence sehpası acı çektiremez bana
Ruhum özgür yaşar
Bu ölümlü iskeletin ardında
Daha cesur biri var
Onu ne testereyle kesebilirsin
Ne de palayla delebilirsin
İki beden bir arada yaşar
Birini bağlasan diğeri kaçar
Kartalın yuvasından
Uçup gökyüzüne
Yükselmesinden bile
Daha kolayca belki
Değilsen eğer
Düşman kendi kendine
Tutsaklık bilinçlidir
Özgürlük de öyle.
Nefrete zamanım yoktu
Çünkü mezar engellerdi beni
Ve hayat düşmanlıkla geçirilecek kadar Uzun değildi
Sevmeye de zamanım olmadı
Ama bir uğraş gerektiğinden
Düşündüm ki
Aşk çok zor değil
Yeter bana
Ölüm bir diyalogdur,
Ruh'la Toz arasında.
"Dağıl" der ölüm
Ruh'sa "Bayım Başka bir işim vardı aslında" İnanmaz ölüm
Toprak'ta itiraz eder
Ruh sırtını döner
Kanıt olarak kilden
Bir palto bırakır ardında.
Bir nesneyi algılamanın bedeli
Yitirmektir o nesneyi
Bir evdeki koşuşturma
Ölümden sonraki sabahta
En ciddi işlerdendir
Yapılan bu dünyada
Bir dünya yitirdim geçen gün...
Geldiğimde bulmak istiyordum onu...
Getirecek başka şeyim yok, biliyorsun...
Yüreğim! Unutacağız onu!
Bir yudum Hayat içtim
Bilin bakalım ne ödedim
Tamı tamına bir varoluş
Pazar fiyatı bu dediler
Tarttılar beni tozla-
Dengelediler ince bir zarla
Verdiler varlığımın karşılığını-
Tek bir yudum gökyüzü!
Emily Dickinson