Her şeyde kendi kendine yetmeyi ve ışık saçmayı; gerçekleşmesi muhtemel bir şeye karşı önceden tedbir alabilmeyi ve en ufak şeylerin bile düzenlemesini sessiz sedasız yapabilmeyi öğrendim.
Oysa hiçbir şey gerçek olmaktan daha değerli değil.
Dünün hükmünün bugüne sirayet etmemesi gerekiyordu.
Okur Takip Önerileri
Nerede o eski gül durakları
Gönül sofraları, ruh konakları
Gurbetin tadı yok be Hasan Ali
Sayfa 266Kitabı okudu
O kızıl bir deniz, bense tenhayım
Onda umut, bende yalnızlık büyür
Ne dünya sonsuzluk, ne ben dehayım
İçimde sadece şairler uyur
Sayfa 199Kitabı okudu
İnsan neden hep sona bırakır kendini?
Yollar çocuk, dağlar masum…
Sayfa 176Kitabı okudu
Buğday tarlalarının ortasında bir çocuk. Kirpikten topuğa kadar çocuk.
“Ay güle, ay denize, ay yola… düşer gibi.”