Emine Geçgil
@eminegecgil
Lisansüstü
15 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
BENERCİ KENDİNİ NİÇİN ÖLDÜRDÜ
Delikanlım:
iyi bak yıldızlara
onları belki bir daha göremezsin.
Belki bir daha
yıldızların ışığında
kollarını ufuklar gibi açıp geremezsin.
Sayfa 133Kitabı okudu
Müzeyi gezmek iyi müzelik olmak fena.
cadı ağaçları ne ölü değildirler, ne de hiç yaşamazlar
biz bunu anladıksa artık gidelim
ne kadar gitsek o kadar çok iyidir
son sözü köşedeki bir öğrenci söyledi
gören var mı, dedi, cadı ağacını
cadı ağacını yani
yok, değil mi
kuru gözler kuru şeyleri hiç göremezler
ve düş içinde yaşayanlar düş içindekileri.
Sayfa 393 - Yapı Kredi Yayınları
Ölmek nedir? Ölmek, yaşamış olduğunu bilmeyi gerektiriyor.
Sayfa 282Kitabı okudu
Bütün ışıkları söndürdüm. Çarçabuk soyundum. Köşedeki yatağı açtım. Çırılçıplak içine girdim; ölmeye yattım.
Sayfa 7Kitabı okudu
“Bir Göçmen Kuştu O” ile başlayan serüven, “Emir Bey’in Kızları” ile son buluyor. Bu öyle bir seri ki Ayla Kutlu’nun yakın arkadaşları bile karakterleri gerçek kişiler sanıyorlar, dahası yazar da artık onların kurgu olup olmadığını kestiremeyecek noktaya geliyor kendi kaleminden çıkmış olsalar da. Göçmen bir kuş olan Emir, Adil Emir Batubeg oluyor. Göçmenlikten Urfa ağalığına kadar yükseliyor da kanatları hep aşağılarda olan bir adam o. Çünkü yüksekler, dağlar, ormanlar, evi çok uzaklarda kalmış. Urfa’nın sarı sıcağı onun için ayrı bir uçurum oluyor içinde. Bu uçurumun etrafında kız kardeşi, ilk eşi Gülhayat, vurulduğu Nevnihal, sırasıyla Batu, Mahmut, Hüsra ve Leyla adlı çocukları köklerini aşağıya sarkıtan ağaçlara dönüşüyorlar. Her birinin yaprağında ayrı bir yaşam öyküsü, bambaşka anılar var. Bu kitapta en sevdiğim husus, tüm karakterlerin gizlisine ortak olmaktı. Okuyucu, onların birer karakter olduğunu bu kitabın daha en başında unutuyor. Onları seviyor, anlıyor, nefret ediyor ve onlar için gözyaşı döküyor. Evden zorla koparılan bir hayat, yine bir evin gölgesinde son buluyor. İnsanı da mekanı da canlı kalemiyle ve duygu yoğunluğu ile satırlara döken Ayla Kutlu, aynı zamanda tarihî ve siyasi bir tablo da çizerek mükemmel bir etki yaratmasını başarıyor. Böylece zihinlerin bir köşesinde kızıl saçlı ve çilli Leyla, elinden Yunus’u düşürmeyen Gülhayat, soğuk güzelliğiyle Hüsra ve yeri gelince herkesin her şeyi olabilen Nevnihal ile güçsüzlüklerinden güç yaratan Emir Bey yaşamaya devam ediyor. 
Ayla Kutlu 
Emir Bey'in Kızları (Bir Göçmen Kuştu O 2)
Vuruldum mu sana? Hayır, bu kolay bir şey. Hayatımı bağlamak isteği duydum. Bir limandın, canımı kurtaracaktın. Bir güneş, karda yorgan, savaşta at gibi. Bunlar sana bayağı mı geliyor? Benim için değil. Herkesin bulduğu sözlerle anlatırsam seni hafifsemiş olurum gibime geliyor. Aşık olmadım, seni sevdim. Seveceğimi ilk anda anlamıştım.
Sayfa 330 - Emir BatubegKitabı okudu
Can yaşamak için can ister yanında. Daha çok can, tek servettir.
Sayfa 266 - Nevnihal HanımKitabı okudu