Emre Şen
@emresen2
natura e cultura
instagram.com/emresen.2
vsco.co/emresen2
appraf.com/emresen
İstanbul
İstanbul, 27 Kasım
18 okur puanı
Ocak 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"Ya şimdi savaşı bitirirsiniz, ya da.."
1904 yılında Rus-Japon savaşı çıkar, her gün binlerce asker ölmektedir ve savaş bir türlü sona ermemektedir. İşte ilk kısımda bu savaşta yer alan bir subayın savaşta yaşadıklarını, tanık olduklarını okuyoruz.
İkinci kısım ise subayın kardeşi tarafından ele alınmıştır. Bu kardeşimizin iyi bir mantaliteye sahip olduğunu söylemek zordur. Zihni allak bullaktır ve kafasının içinde rahatsız edici düşünceler dolaşmaktadır.
Kitap okuduklarım arasında 
Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Yok (Ciltli)'tan sonra savaşı en çarpıcı anlatan kitap olabilir.
Fazlasıyla rahatsız edici, gerim gerim gerildim alt tarafı 76 sayfada, kendini mental olarak iyi hissetmeyenler okumamalı.
Ölü bir subaydan ölü bir subaya ölümlerinden sonra ulaşan mektup detayı ve bir askerin savaş alanındaki sesten, karmaşadan, dehşetten değil de tüm sesler kesilince, sessizlikten dolayı aklını yitirmesi detayı güzeldi, iyi işlenmişti.
Kitapta genel olarak çok uzun cümleler kullanılmış anlamayı zorlaştırıyor.
8/10
Atasından-dedesinden yüklü bir miras kalmayanların, anadan-babadan zengin olmayanların, ve üstelik zorlu bir coğrafyada doğan insanların yani hayata 1-0 yenik başlayanların kitabıdır bu.
Baba Evi'nde çocukluktan ergenlik çağına kadar eşlik ettiğimiz küçük adamımız yavaş yavaş yetişkinliğe adım atmaktadır. Ancak o bir küçük adamdır. Bu hayata tutunmalıdır.
Babası "öteki tarafın adamı" muhalif bir avukat da olsa babasının bilinen bir kişiliği, bir saygınlığı vardır. Küçük adam ise -kitapta da not düşüldüğü gibi ortaokul mezunu olmanın bile memurlukta vs. yeterli olduğu yıllarda- ortaokulu bile bitirememiş kendini yetersiz hissetmektedir.
Eğer dediğim gibi hayata 1-0 önde başlamadıysanız bu hayata bir ucundan tutunmanız gerekmektedir. Hepimiz düşünmüşüzdür. "Acaba şunu şöyle yapmasaydım daha iyi bir yerde mi olurdum?", "Şunu dinleseydim şöyle yapsaydım daha mı iyi olurdu?", "Acaba şu yakınımın yanında işe girseydim nasıl olurdu?", "Ee yaşım da geldi geçiyor iş, ekonomik özgürlük, askerlik, evlilik.."
Kısacası yirmili yaşlar zordur, sancılıdır yirmili yaşlar.. Gençliğin böyle sorgulamalarla, toplumun direttikleriyle geçmektedir ve zaman maalesef geri alınamazdır.
Okur Takip Önerileri
