İlk incelemem bu yüzden fazla heyecanliyim ve sevincliyim.
Öncelikle Stefan zweig en sevdiğim yazarlar arasında ve favori kitabım korku oldu .
Öyle güzel akıcı ve sürükleyici anlatmış ki iliklerime kadar hissettim irenenin hissettikleri duyguları .
En çok sevdiğim alıntıyı paylaşıyorum.
Sanıklar en fazla ,gerçeği gizlemelerinin , herşeyin anlaşılacağı tehlikesinin ve bir yalanı sayısız saldırı karşısında savunmak zorunda olmalarının üzerlerinde yarattığı o dehşetli baskının eziyetini çekerler. suçun da kanıtinda , belki kararın bile çoktan hakimin elinin altında hazır olduğu davaları izlemek korkunçtur ;eksik olan sadece itiraftır , o da sanığın içinde saklıdır ve ne kadar çekiştirerse , zorlasa da bir türlü dışa vurulamaz .itirafı , direnen etinin içinden bir kancayla yırtıp çıkartmak gerektiği için sanığın kıvranıp durmasını izlemek tüyler ürperticidir . Bazen yukarıda , gırtlağına yakın bir yerdedir , içeriden dayanılmaz bir güçle yukarı doğru itilir ,sanık boğulacak gibi olur , neredeyse itiraf edecektir , o anda yine o karşı konulmaz uğursuz yüce yenilir , o anlaşılması güç inat ve korkunun esiri olup itirafı gerisin geriye yutuverirler .ve kavga yeniden başlar .