Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
"İsimsiz Tablo" ( orjinal adıyla "Adsız Tablo" ) yazarın en sevdiğim kitaplarındandır.
Bu zamana kadar polisiye yazan yazarlar arasında beni en çok korkutan ( o kadar korkarım ki, sabaha kadar gözümü kırpmam, sabah olunca da okula gitmek istemem :) ) yazardır Elhan Elatlı.
İsimsiz Tablo yine hemen hemen yazarın her kitabında olduğu gibi Kanbay Kasımlı`nın olaylara dahil olmasıyla başlıyor. Bir apartmanda tanınmış, genç, evli ressam evinde öldürülüyor. Bu olayda her kes suçlu gibi görünse de tabii ki tek katil var. Peki o katil kim ve ressamdan ne istemiş olabilir? Olayın tabloyla ne ilgisi var ?
Olaylar o kadar sistemli cereyan etmiş ki kitapta, okurken katil demediğim karekter kalmamıştır sanırım. Yazar yine olayları ilmek atar gibi sık sık bir birine dokumuş ve açması için beyinlerimize sunmuş gibi.
O kadar olaydan sonra sonunu ( katilin kimliğini, cinayet sebebini ) bir sayfada özetlemesi en sinir olduğum noktadır :)).
Velhasıl, Kanbay Kasımlı yine iş başında ve onun zekasından ne kurtulmuş ki bu olayda kurtulsun. :)
Bir günde bitirdim.Çok duygusal ve sürükleyici bir kitaptı şiddetle tavsiye ederim. Mart Menekşeleri kitabını da çok beğendim. En sevdiğim yazarlar arasında bulunuyor..
yazarın en etkilendiğim en sevdiğim kitabı bu oldu. kitabın sonunu tahmin etmiştim aslında çok düşündürücü ve kafa yoran bir kitap değil fakat ben çok beğendim sarah jio beğendiğim yazarlar arasında ve bu kitap diğerlerine nazaran en beğendiğim
"Bana bir seferinde sokak adın olarak neden Day'i seçtiğini anlatmıştın. Her yeni sabahla birlikte her şey tekrar mümkündür, değil mi?"
"Bazen güneş daha erken batar. Günler sonsuza kadar sürmez, bilirsin. Ama elimden gelen en iyi şekilde mücadele edeceğim. Sana bunun sözünü verebilirim."
Dünden beri bekledim. Uyudum uyandım,
392 syf.
4/10 puan verdi
Son dönemin popüler yazarı Zülfü Livaneli' ye büyük bir hayranlık var. Müzisyen olarak ben de kendisini beğenirim, severek dinlerim ama yazarlık konusunda iyi olmadığını düşünüyorum. İlk defa lisede Son Ada kitabını okumuştum ve hayatımda okuduğum en kötü kitaplar listesindedir. Kendisinin de pohpohlanmış yazarlardan olduğunu düşünüyorum. Sürekli bir sosyal mesaj verme çabası, eleştiri yapma çırpınışları (eleştirdiklerini yapmasa bari) çok sırıtıyor kitaplarında. Bu zorlama da doğal olarak samimi gelmiyor, sıkıyor insanı.
Bu kitabında doğuda yaşayan bir kızın kendisine tecavüz edilmesinden sonra onu infaz etme görevi verilen kuzeniyle yaşadıkları anlatılmış. Basit ve klasik bir töre hikayesi. Bunun gibi onlarca dizi, film vardır muhakkak. Aile içindeki ensest lişkilere, din kılıfıyla insanları sömüren şeyhlere bayağı taş atmış (ki sadece bu kısımda kendisine katılıyorum). Marques De Sade ' yi okuyan arkadaşlar sürekli din adamlarına, papazlara, rahiplere giydirdiğini bilir. Livaneli de hedef tahtasına şeyhleri koymuş.
Türk sineması izliyormuş gibi hissettim kitabı okurken. Bu kitabınla da sevdiğim, beğendiğim yazarlar arasına girmeyi başaramadın yine Livaneli...
Gabo'dan okuduğum ilk kitap. O kadar bağladı ki kendine devamında neredeyse tüm Gabo kitaplarını okudum. En sevdiğim yazarlar listesinde ilk sıraya yerleştirdim. Konuya gelecek olursam;
- Aslında hikaye akışı çok yoğun değil gibi gözüküyor, cenazenin başında bekleyen insanlar; bekliyorlar çok da bir şey yapmıyorlar. Ama alttan alta anlatılan hikayeler asıl öyküyü yüceltiyor, taçlandırıyor ve oldukça tatlandırıyor.
- En çok beğendiğim tarafı olayın farklı yaşlarda, farklı bakış açılarına sahip 3 kişi ve özellikle çocuk gözünden anlatılması oldu. Üçünün de düşüncelerini - vicdan seslerini ve belki bir nebze iç hesaplaşmalarını birinci ağızdan dinliyoruz.
- Anlatıcı karakter (aslında çok da farketmeden) değiştiğinde anlatım da değişiyor; yani aslında hepsi kendi konuşma tarzında konuşuyor.
bu yönüne bayıldım.
Özetle; özellikle Gabo'ya nereden başlayacağını düşünenler için önerdiğim ilk kitap.
Ferdydurke kitabını ilk keşfimde zaten özel bir metin ve yazarla karşı karşıya olduğumun farkındaydım , okuduğumda da yanılmamış olduğumu gördüm ve bu beni mutlu etti. Yazarın farklı bir tarzı ve özel bir anlatımı var, metninde Kafka'dan , Beckett'den ve Joyce' dan izler görmek mutluluğumu daha da arttırdı . Okuduğum yazarın eserinde benim de sevdiğim yazarlardan izler görmek o yazarı daha da sevmemi sağlar, özellikle metinde Beckett tavrı görmek ayrı bir hoş oldu benim için .Uzun zamandır böyle sarsıcı bir eser arıyordum. Beni en çok sarıp sarmalayan eserlerin bir adım iki adım gerisinde onları takip ediyor, enfes bir yapıt ancak kafanız sakinken okumalısınız. Belli duraklardan geçmiş yeni yazarlar arayan özel okurların büyük bir ilgiyle ve heyecanla okuyacağı enfes bir yapıt, kitapta çok ters köşeler var bu da kitabı daha enfes bir yapıt haline dönüştürmüş.
Derin sularda yüzmem yüzemem bunun sebeplerinden birisi de Jaws kitabıdır. Bunu filmleri ve diğer köpek balıklı filmler takip eder. Jaws kitabı hayvanları konu alan korku gerilim kitapları arasında çok önemli bir yere sahip olmakta. Bunda yazarın çok etkili dil kullanımı ve olayların akışı etkilidir. Okurken kendinizi derin sularda hissetmeniz bile olası ve bu büyük beyaz köpek balığının her an size saldırabileceği gerçeği. Peter Benchley bu kitabı ile en sevdiğim yazarlar arasındadır. Jaws'ı bize kazandırdığı için kendisine teşekkür etmek gerekir.
Bir kadının küllerinden doğması ve yaşadığı kötü şeylerin ardından güçle ayağa kalkması! Aşkta hatalar bile affedilebileceğini anlatıyor bu kitap. Bi kitabın en sevdiğim kısmı, sorunlar düzelince ve mutluluk artık gün yüzüne çıktıktan sonra çoğu kitap, yazarlar tarafından bitirilirken bu sevilesi(sevilen) yazar kitabı burada bitirmiyor. Mutluluklarınıda okuduk, çok mesudum.
Galiba hayatımda karşılaştığım en ilginç hikâye kitabını okudum. Cuniçiro Tanizaki'nin 1933'de yazdığı bu eserin bu kadar şaşırtıcı olabilmesini neye bağlamak gerekir, gerçekten bilmiyorum. Çevirmen Oğuz Baykara, Sunuş yazısında Tanizaki için "gelmiş geçmiş bütün Japon yazarlar arasında edebiyatı "ölüm"den ve
591 syf.
7/10 puan verdi
Beyazıt Akman önceki iki kitabı ile en sevdiğim yazarlar arasında yerini almıştı. Dünyanın İlk Günü okuduğum en iyi kitaplardan biriydi. Son Sefarad ile ise kalbimi fethetmişti. Bu kitabına çok büyük beklentiler içinde başladım. Ancak beklentilerimi karşıladığını söyleyemem. Aslında tam olarak da nasıl yorumlayacağımı bilemedim. Bazı bölümlerde, bölüm başlarında karakter isimlerini belirtmiş, o harika masalsı dilini kullanarak sizi kitabın içine çekmeyi becermiş. Keşke bunu bütün kitaba uygulasaydı. Kitabın çoğu yerinde bölümü bir süre okumadan hangi karakterden bahsettiği anlaşılmıyor. Özellikle kitabın başı çok karışık zaman dilimlerinde yazılmış. Neden öyle yaptığını, kronolojik bir sırayla ilerlemediğini anlamlandıramadım. Bölüm başlarında tarih belirtse daha hoş olurdu.
O dönem hakkında tarih bilgim az olduğu için tarihi bilgi konusunda yorumda bulunamayacağım ama hangi bilginin gerçek hangi bilginin uydurma olduğunu anlamak için o dönemi araştırma isteğimi kamçıladığını söyleyebilirim. Okurken gerçek mi bunlar diye kendime sorduğum çok yer oldu.
Belki de bu kitabı, devam kitabını okumadan yorumlamamak gerekiyor. Diğer kitabı da okuduktan sonra daha doğru bir değerlendirme yapmış olurum sanırım.
Genel anlamda okumaktan keyif aldığımı söyleyebilirim ama bir Son Sefarad gibi de değildi.
Evet, en sevdiğim yazarlar arasında olan Adam Fawer'ın yeni çıkan OZ kitabı bitti. Her Adam Fawer okuyan okuyucu gibi bende büyük bir beklenti ile başladım ama beklentilerimi karşıladığını söyleyemeyeceğim. Teşekkür yazısından anladığım ve kitap bitince teyit ettiğim şey şuydu ki; kitap biraz zorlama yazılmıştı. He kitap kötü müydü? Hayır! Sadece demek istediğim Olasılıksız ve Empati'nin ardından bu kitap sönük kalmış. Neyse kitabın konusu: Dorothy adında; sevgi görmeyen, teyzesinden dayaklar yiyen, köy gibi bir yer olan Kansas'da yaşayan, 13 yaşındaki bir kızın, yaşadığı hayatı, farklı bir varoluş düzleminde-paralel evren gibi- yaşaması anlatılıyor. Kendinizi bazen çizgi roman okuyormuş gibi hissedebilirsiniz. Dorothy'in dostları olan Jak'i, Liberace'yi hatta dost sayılmayan İris'i bile sevdim! Ama Seemore'yi diğerlerinden bir tık daha çok sevdim. Beklentilerinizi yüksek tutmadan okuyun bu kitabı. Yazarın, kitabın bazı yerlerinde parantez içinde konuşmaları vardı. Bence bu kısımlar hoş değildi. Sonuç olarak zorlu, komik ama dostlu bir serüvendi.
