Kemal Sayar'ın yazma hızına sıkı bir takipçisi olarak yetişmekte zorlandığımi söyleyebilirim. Bu karmaşa ve hız çağında iyi ki ruhumuza nefes alanları açan, bize sekine veren, huzuru kelimelerinde okuduğumuz yazarlar var, sayıları çoğalsın.
Işığı hep dışardan beklersek ne mi olur? Küçük bir karaltı yolumuzu şaşırmamıza, önümüzü görememize, yokda kalışımıza sebep olabilir. Kitabı iki ana bölümden oluşmuş düşünürsek ilk bölüme büyük depremin ruhumuza, hayatımıza açtığı büyük yaralar ve o yarda sıkışan bizlere uzatılan bir el deriz.
2. Bölüm " varlığın yerçekimi" başlığını taşıyor ve insana modernite ile oyalanma değil başetme yollarından bilge kesitler sunuyor.
Bu iki bölümün tam ortasında aikido ustası Ueshiba'nın "bambu sembolizmi"nden on ders özetlenmiş, bunlardan üçünü belirtelim:
-Zayif görünen aslında güçlüdür.
-Eğil ama kırılma.
-Sıkıca köklen ama esnek ol.
Kemal Sayar'ın en sevdiğim yönlerinden biri de bu duymadığım yazarlardan çok güzel ilaçlar devşiriyor ve "insanın evrensel dertlerine bu topraklara has çözümler üretiyor." Meraklısına tavsiyedir.