“Kötü biri olamamak bir yana,herhangi bir şey olmayı da beceremedim: Ne kötü ne iyi,ne alçak ne namuslu,ne kahraman ne de haşerenin biriyim.Şimdi bir yandan köşemde pinekliyor, bir yandan da acı,faydasız bir teselliyle avunuyordum: Zeki insanlar asla bir baltaya sap olamaz,olanlar yalnız aptallardır.Evet efendim,on dokuzuncu yüzyıl adamı en başta karaktersiz olmalı,çalışkan bir insansa oldukça dar kafalıdır.”