Eren Dokuyan
@erendkyn
Kısmen Yazar erendkyn.wordpress.com
İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa
İstanbul
Bursa, 8 Temmuz
75 okur puanı
Aralık 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Yorgundum
Kuşkuluydum
İliklerime kadar bendim
Bir yeşildim
Bir beyazdım
Karanlıktım
"Zaten hayatımız tamamen zannetmekten ibaret değil midir? Dünyada ne hakkında emin olabiliriz? Kendimizi sağlıklı zannederiz, bir gün, senelerden beri müthiş bir illete tutulduğumuzu öğreniriz. Mesuduz zannederiz, saadetimizin rüya olduğunu, aldandığımızı öğreniriz. Geleceğimizi güvende zannederiz, o anda mahvoluruz, harap oluruz... Dostlarımızı sadık zannederiz... Velhasıl hep zannederiz, sadece zannederiz... Zaten bütün insanların hayatı yalnızca zannetmek üzerine kurulmuş değil midir? İnsanların asırlarca devam eden zanlarla neler çektiğini tarih bize ispat etmez mi?"
"İnsan sevmeyince pek cesur olur; o zaman ben daha onu yalnız "istiyordum," aşk ise sonra geldi..."
Okur Takip Önerileri
"Hiçbir şeyin anlamı olmasaydı, siz haklı olabilirdiniz. Ama anlamını yitirmeyen şeyler var."
"Biz, bu zorbalıklar, gürültüler dünyasını sevmiyoruz. İçimiz onu sevecek kadar bozuk değil."
"Bu kadar kararlı davranışın hiçbir anlaşmazlığa yer bırakmaması gerekirdi. Ama, öyle olmadı."
"Bizim inancımız, aydınlık dışında iyi hiçbir şeyin olamayacağıdır."
"İyi denebilecek hiçbir siyasal düzen yoktur belki de. Ama demokrasi bu düzenlerin en az kötü olanıdır."
"Yoksulluk, bazen, mutluluğa anımsatan görüntülerden acı duyar ve kaçar."
"Ya dünyamızın, bütün kendi gürültülerini aşan bir anlamı var, ya da bu gürültü patırtıdan başka hiçbir gerçek yok. Ya zamanla birlikte yaşar ölürsün, ya daha yüce bir yaşam uğruna zamanın dışına çıkarsın."
"Bir insan söyledikleri kadar söylemedikleri ile de insanlaşır. Ben de çok şeyleri söylemeyeceğim."
"Geleceğe el atmayan, gelişme, iyileşme umudu olmayan bir yaşamın ne değeri olabilir? Aşılmaz bir duvarın önünde yaşamak köpekçe yaşamaktır."
"Gerçekten bugünün insanı sayısız yığınlar halinde bu daracık yeryüzünde çile dolduruyor."
"Dostoyevski’nin kendilerini öven, yıldızlara yükselen ve ilk rastladıkları genelevde çamura batan soytarıları gibi, bizde de eksik olan insanlık onura yalnızca. Bu ise, sınırlarını bilmek, yazgısını bile bile sevmektir."
"Bugün özgürlük için savaşanlardan hepsi, eninde sonunda güzellik için savaşıyorlar."