Erzurumlu İbrahim Hakkı Hz. de diyor ki:
“Hak şerleri hayreyler
Zannetme ki gayreyler
Görelim Mevlâm neyler
Neylerse güzel eyler”
Sayfa 147Kitabı okuyor
"Beni anlayan uzağım olsa yakındır,anlamayan yakınım da olsa uzaktır."(Erzurumlu İbrahim Hakkı Hz)
Sayfa 152Kitabı okudu
Muazzam..
Açılır bahtımız bir gün hemen battıkça batmaz ya
Sebepler halk eder Rahmân, kerem bâbın kapatmaz ya.
Benim Hakk'a münacâtım değildir rız için hâşâ
Hüdâ Rezzâk-ı âlemdir rızıksız kul yaratmaz ya."
Erzurumlu İbrahim Hakkı Hz.
Sayfa 19 - Babıali Kültür YayıncılığıKitabı okudu
Hz. Peygamber şöyle buyuruyor: “çok yemek ve içmekle kalbinizi öldürmeyin, çok sulanan ekin nasıl ölüyorsa çok yemekte gönülleri öldürür, insan vücudunda, kalbin altında duran mide, kaynayan bir tencereye benzer. Onun buharı kalbe yükselir. Çok yemek, bu buharı çoğaltır ve kalbin karamsarlığına, kirlenmesine sebep olur.”
Kalp safası iki hasletle tamamlanır. Biri elindeki fazla malı vermek, diğeri lüzumsuz sözlerden dilini sakınmak. Hz.Muhammed (SAV)
Birinci vazife; önce sadakata lâyık olmayanları arkadaş edinmeyesin. Nitekim Hz. Habib-i Ekrem (s.a.s.) “Kişi arkadaşının dini üzeredir” buyurmuştur. Kişinin kendi arkadaşının meşrep ve mezhebinde olduğunu duyurmuştur.
Hz. Habib-i Ekrem (s.a.v) buyurdu ki
İnsan bedeninde bir parça et vardır ki o salih olunca bütün beden salih olur. bozuk olursa bütün beden bozuk olur. biliniz ki o insanın kalbidir.
Özellikle Hz. Ali ve Hz. Muaviye (radıyallahu anhüm] arasında geçen hadiseler sebebiyle Hz. Muâviye (radıyallahu anh) ve yanında bulunan sahabilere de dil uzatılamaz. Nitekim Hz. Ali de (radıyallahu anh) ictihadında haklı olduğu halde, onlara dil uzatıp kendilerine hakaret etmemiştir. Hz. Muâviye de Hz. Ali'nin (radıyallahu anhüm] kendisinden daha üstün olduğunu kabul ettiğini bildirmiş, fakat yakın akrabası olan Hz. Osman'ın (radıyallahu anh) katillerinin hemen cezalandırmalarını istediği için Hz. Ali (radıyallahu anh] ile anlaşmazlığa düştüğünü ifade etmiştir.
Sayfa 167 - Semerkand
Çünkü dünya ehli, kendisi gibi vefasızdır, sohbetleri de huzursuz ve safâsızdır halbuki senin sermayen şeriat, makânın Sahra ve mescit, dostun Hz. Mevla olsun.
İnsanları duymamak için kulaklarını parmaklarıyla tıkayan Musa peygamber
Nitekim Hz. Musa (a.s.), Mevlâ’nın söz lezzetiyle zevklenip Turisina’dan döndüğünde halktan nefret eder ve onlardan ayrılırdı. Hatta insanların söylediğini duymamak için parmağını kulağına tıkar, onlardan uzaklaşır, yalnızlığa sığınırdı. Çünkü o zaman, onların sözlerini vahşet ve nefrette eşeklerin seslerine benzer bulurdu.
Hz. Peygamber (s.a.s.) efendimiz, ümmetine şefkat gösterip, insanların felâketinin yine insanlar olduğunu duyurmuştur.
Avamın aklı ise bu aşağılık dünyanın kabuğundadır. Şu hâlde dünyanın kabuğunda kalmış olan avama, mananın özü olan hikmetten bahseden aldanmış ve şaşırmıştır. Çünkü dünya, dinin muhalifidir. Dünya ehli de din ehline apaçık bir düşmandır. Nitekim Hz. Ebu Hureyre (r.a.) şöyle demiştir: “Peygamber (s.a.v.) efendimiz hazretlerinden iki bilim aldım ki birini halka açıklayıp söyledim. Ama diğerini açıklarsam benden bu gırtlağım kesilir”.
Buradan da çok fitne çıkartılabilir
Hz. Ali (k.v.) “Eğer ben, hazreti peygamberin (s.a.s.) ağzından duyduğum sırları size söylesem, siz, “Ali yalancıdır. Bunu kim duydu ki” dersiniz”.
Birincisi, çok yemek kalbi katılaştırır ve nurunu söndürür. Nitekim Hz. Resul-i Ekrem (s.a.s.) şöyle buyurmuşlardır: “Kalplerinizi çok yemek ve içmekle öldürmeyiniz. Çünkü, kalp fazla su altında kalan ekin gibi ölür”.