UĞRUNA ŞİİRLER YAZILAN VALİ NİN KIZI .. LAVİNYA
GERÇEK ADI İSE MEVHİBE MEZİYET BEYAT
Özdemir Asaf'ın Lavinia şiirini bilmeyen yoktur. 'Adını gizleyeceğim sen de bilme Lavinia' dizeleriyle gönüllerde yer eden bu şiire ilham olan bu gizli kadını hiç merek ettiniz mi? Bu şiirin ortaya çıkış hikayesini irdeleyince içinden muazzam bir aşk
Mitoloji
_Evridiki_
_Evridiki, Orfe’nin kavuşmak istediği sevgilisidir. Bir gün Evridiki'nin bacaklarına bir yılan dolanır. Sevgilisi bu yüzden ölüp yeraltına gidince, sevgilisini kaybeden Orfe de ona kavuşmak için büyük çabalar gösterir, ilahlardan yardım görme umuduyla, özlem içinde çalgısını çalıp dururken harikulade, ahenkli müzikler yaratır.
"Ma'ânî mevc ururken bahr-i dilden
Metâ'-ı gayra dellâl olmadum ben"/T. Yahya, Yusuf u Züleyha
[Gönlümün denizinde mana dalgaları vururken (kendi denizimin incilerini bırakıp) başkalarının malının satıcılığını hiç yapmadım.]
Divan şairleri, eserlerinin kendi telifleri olduğunu, kendi hayâllerinin derinliklerinden bu şiir ve edebiyat incilerini çıkardıklarını söylerler ve özellikle mesnevîleri için 'tercüme' yakıştırmasında bulunulmasından hoşlanmazlar.
Sayfa 142 - Alternatif Düşünce Yayınevi DağıtımKitabı okudu
_Binbir Gece Masalları'nı anlatan, Şehrazat’tır.
_Eski zamanlarda Hint ve Çin diyarlarında hüküm süren Şehriyar ve Şahzaman adlı iki kardeş hükümdar, eşleri tarafından aldatılmışlar. Bu olayların etkisiyle Şehriyar, kendi ülkesinde, her gün bir kızla evlenip ertesi gün onu idam ettirir olmuş; bu yüzden vezirin güzel, bilgili ve akıllı kızı
Bütün yolların Roma'ya çıktığı gibi, divan şiirinde de aşk bütün ırmakların döküldüğü deniz, bütün çayların aktığı ulu ırmak ve bütün yolların açıldığı agora konumundadır.
Sayfa 283 - Alternatif Düşünce Yayınevi DağıtımKitabı okudu
Şeyhülislâmın Mavi Çizmesi
Divan şiirinde hakikat ve mecaz paralelliği hâlinde yer alan sosyal yaşama ait unsurlardan birisi de şeyhülislâmların, daha doğrusu ilmiye sınıfı mensuplarının mavi çizme giymeleri kuralıdır. Bu teşrifat kuralının çok önemli bir sembolik değeri vardır. O da, Osmanlı sisteminde ilim adamlarına verilen yüksek değer ve onların rütbece âdeta gökyüzünün üzerinde kabul edilmiş olmalarıdır.
Sayfa 163 - Alternatif Düşünce Yayınevi DağıtımKitabı okudu