Bir gün belki bir ses yükselecek, İnâcio Efendi'nin ya da Dioz Efendi'nin sesi, " Taşra artık bizim," diye duyuracak. Banana Brava'nın külleriyle kaplı araziye bakan insanlar , tarlalara dadanan çekirge ve karınca sürüleri gibi yeni yerlere akın eden merhametsiz adamları en ufak bir özlem duymadan anacak. Taşralılar sonuna kadar haklı. Orada doğdular, orada yaşadılar ve orada ölecekler. Banana Brava gerçekten ismindeki yabani muz ağaçları gibi bir yerdi. Yabani muz ağacı meyve vermez. Banana Brava... Garimpo... Toz.