Haldun Taner, Muhsin Ertuğrul'dan sonra Türk tiyatrosunun en önemli duayeni. Bu biyografi kitabını 1986'da ölen Haldun Taner'in anısına karısı kaleme almış 1996'da.
Hadi bakalım, biyografi severim diye başlıyorum okumaya, a a o da ne, 'Beni yayınevi yazmaya ikna etti', diye başlıyor karısı. "Eyvah! Zorlama bir kitap mı acaba?" diyorum. Yanılmadığımı okudukça anlıyorum. Oraya gittik, buraya gittik, oradan geldik, şuradan döndük.
Ee ben bu kitabı gezi rehberi diye mi okudum?İçten, samimi, bir şey okumak isterken, "Tüm yaşadıklarım bende kalsın"la, bitiyor kitap. Hayda! Be kadın sen bu kitabı neden yazdın o zaman. Kalmasın anlat, yok, anlatmıyor birşey. Bu kadar yüzeysel bir kitap seçtiğime üzülüyorum. Beğenmedim, tavsiye etmem, karısını da buradan kınıyorum.
Yayınevlerine de buradan sesleniyorum, sadece ticari kaygılarla ruhsuz kitaplar çıkarmayın lütfen!
