“Galip yoktur hainin oyununda.
Yalnız ayakta kalanlar olur oyun sonunda.
Kandır, yoksa kandırılan olursun.
Ez geç, yoksa ezilen sen olursun.
Oyna... yoksa öldürülürsün.
Şimdi hamle sırası bende.”
Hainin Oyunu, yazarın okuduğum ilk kitabıydı yani kalemiyle bu kitap ile tanışmış oldum. Yalın ve anlaşılır bir dili var. Rahatlıkla
Bedia Tuncer 1961-1964-cü illərdə Bakırköy Ruh və Sinir Xəstəlikləri Xəstəxanasında personala savadlılıq təhsili verib. Digər tərəfdən, o, ruhi xəstələrin qayğısına qalaraq, ruhi xəstələrin yazdığı şeirləri tərtib edib, bu şeir kitabının nəşrini təmin edib. Ola bilsin ki, çap olunan ilk və yeganə şeir kitabı olsun, hekayəsi baxımından poeziya
Ev filan yokmuş Osman. Sen yaparsan varmış sen yapmazsan yokmuş. Yükseldiğim yerden baktım. Baktım ve karar verdim. Ben bu çiçeği boşuna mı buldum? Benim evim de o. Karar verdim. Toplayacağım kendimi. İnsan olacağım. Bu kederi içimden sökeceğim. Ben eskiden gamsızdım. Kibirliydim. Bir ben vardım bir de benden içeri bir ben filan daha yoktu. İki dünyayı turladın diye ne değişti? Osman. Toplayacağım kendimi. Balinalara bakarken bu kararı verdim ve öyle bir ağladım ki. Hönküre hönküre. Hıçkıra hıçkıra. Salya sümük. Feraha erdim. Kar durdu. Güneş açtı. O geceydi zaten rüyam, elini sok böğrüne, çıkart kuşu, al penseyi eline, çatırt, kır gagayı, ez gagayı. Sustur.
Olmuyorsa zorlama dediler küstüm bıraktım
Kafanı yormayınca zor dediler güçlendim
Hatrımı hiç sormayınca kimse, yükseldi şansım
Benim etrafım hasım, kalemin efkarı basık
Paranı cebine sok müzikten gelen tek kârım
Asık suratlı bir kitle yani rap tantanası
Yazdıklarım gerçek amxnx koyim ne sallaması
Senin hoşuna gider kankalarını ex aşkınla basıp durmak
Kes saçmalamayı gidip ez taşla kafanı
Şimdi sxx maceralarını anlat hip-hop'la gerizekalı
Destan yazarım ben siz esrarlısınız
Öfkem Firarda
Joker, Infaz