Olduğunu sandığı kişiye tutunup asla sınırlarının dışına çıkamayan insanlar için üzülüyorum artık. ‘Ben şöyle biriyim,ben böyle biriyim’ diye konuşmalarına da tahammül edemiyorum. Hiç sınanmadıkları durumlarla ilgili kesin bir biçimde ‘ben olsam şöyle yapardım’ dediklerinde ise artık anlattıklarını hiç ciddiye alamıyorum. Hayat, yeri gelince insanın ağzını burnunu öyle bir yamultur ki feleğini şaşarsın. İnsan söyledikleri değil, yaptıklarıdır osman.
Bir gün şeklini şemalini unutsam da hayatımın bir döneminde seni çok sevdiğimi hiç unutmayacağımı biliyorum fakat benden bu kadar osman, ben artık istemiyorum.