Gel sevdiğim, gel güzelim,
gel gülüm, gel direğim!
Sayfa 150Kitabı okudu
Saat çalar, zaman yürür,
Ben susarım, otururum;
Saat çalar, zaman yürür.
Geçen günler, aylar, yıllar
Ve yüzyıllar, ben dururum;
Geçer günler, aylar, yıllar…
Sayfa 138Kitabı okudu
sokak
Sokakta gün, sokakta gece,
Ben sen o biz kuş ve karınca.
Sokaktan gelir vehimlerim,
Sokakta geçer bayramlarım.
Sokakta kibarlar, sakatlar,
Alaylar, düğünler, tabutlar.
Sokakta ağlanır, gülünür,
Hayal kurulur ve ölünür.
Sayfa 136Kitabı okudu
Bilir misiniz, bizden uzaktakiler
Neler taşır size her gün şu gemiler?
Aşarak binbir dağdan, engin denizden,
Bilmedik yerdeki kardeşlerinizden
Umutlar.
Sayfa 131Kitabı okudu
Yolcu ölmüş; işte ayaklar hür!
Yolcu ölmüş; ayaklar düşünür...
Sayfa 128Kitabı okudu
Ayaklarım, az gide uz gide,
Ayaklarım, ümitler peşinde!
Sayfa 128Kitabı okudu
Fahri Abla
FAHRİYE ABLA
Hava keskin bir kömür kokusuyla dolar,
Kapanırdı daha gün batmadan kapılar.
Bu, afyon ruhu gibi baygın mahalleden,
Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın, sen!
Hülyasındaki geniş aydınlığa gülen
Gözlerin, dişlerin ve ak pak gerdanınla
Aynalar
Gençliğimi kaybettim birtakım odalarda;
Kaybolan gençliğimi aradığım aynalarda
Ölüler dolaşıyor böğürlerinde elleri,
Aynı şeyi arayan akraba hayalleri.
Yalnız taze bir kadın yaşlılığı arıyor;
Yaşlılığım ! yaşlılığım ! diye yalvarıyor.
Sırları dökülüyor baktığı aynaların;
Söndürüp yürüyor bir bir aynaları kadın.
Sayfa 124Kitabı okudu
BiTMEZ TÜKENMEZ CAN SlKINTISI
Bir bıçak saplı durur göğsünde,
Hangi su tasına uzansan boş;
Hangi pencereye koşarsan koş
Aynı siyah güneş gökyüzünde.
Aynı siyah güneş, aynı siyah,
Aynı susayış, aynı koşuş, aynı...
Of. . . hep aynı şey, aynı şey, aynı şey,
Aynı, aynı, aynı, aynı, aynı...
Sayfa 122Kitabı okudu
Heyhat
Neden sonra
Gelin bana, yeniden gelin
Harvurup savurduğum anlar!
Doğrulun mezarlarınızdan
Boş yere harcadığım günler!
Durun, geçmesin zaman, durun
Elimle kurduğum saatler!
Haydi, yola artık, tavlada
Çoktandır beklettiğim adar!
Emzirin, emzirin açlığımı
Vakitsiz sağdığım memeler!
Açık denizlere çıkın, ey
Koyda uyuklayan gemiler,
Neden sonra ...
Sayfa 98Kitabı okudu
Ve Bulutlar
Üzerimizde bir kanat sesidir
Geceyi sararken fecir, bulutlar;
Hangi bir diyara gider, kimbilir
Hangi iklimlerden gelir bulutlar?
Sürür saçlarından onları rüzgar,
Dökerler toprağa tohum ve bahar;
Solgun yüzümüzü unutmayan yar
Ve alnımızdaki eldir bulutlar.
Gökyüzü bir sonsuz rüya denizi;
Besleyen onlardır düşlerimizi.
Her akşam peşinde götürür bizi,
Aşarken dağları bir bir, bulutlar.
Sayfa 94Kitabı okudu
Bulutlar
Yeşil gözlerinde akşamın rengi
Mor gagalarında fecir, bulutlar.
Bitmez tükenmez kuş sürüsü gibi
Dağlar arkasından gelir bulutlar.
Bulutlar binlerce ve dizi dizi
Batı uçlarında dikilmiş putlar.
Bulutlar her akşam içip denizi
Gökkubbede şölen kuran mabutlar.
Bulutlar kuzeyin buz dağlarından
Sıcak vadilere inen mamutlar.
Ve gözlerimize dolup da bazan
Döken içimize zehir, bulutlar!
Sayfa 93Kitabı okudu
eviçi
Süzülür odama her sabah erken,
Bir gümüş ve yayvan tepside gülen
Gözlerinin daha uyku ucunda;
En serin su buhar olur avcunda.
Ve bir rüya gibi sessiz yürürken
Yumuşak zincirini sürüyecekten
Avuç içi kadar ufak odamda.
Sanki küçük kalbi vurur eşyamda.
Her şey yankılanır onun sesinden,
Ayırdedilemezken gölgesinden
Elinin dokunmuş olduğu şeyler
Ürperir, canlanır sanki ve güler.
Çiçekleri sularken akşamüstü
Bol saçlı başında tembel bir örtü,
Yumuşak zincirini sürüyecekten
Eski bir şarkıyı tekrarlar, neden:
Pencereden selam verir mendilim
Senden başka yoktur benim sevgilim ...
Sayfa 77Kitabı okudu
Bu ne biçim Postacı
Üç defa çalıyor kapıyı
Bu ne biçim kel
Hem merhemi var
Hem sürmüyor başına
Bu ne biçim biçimler
İstediğiniz kadar çoğaltılabilir
Memleket çok müsait buna
Örneğin yeni bir komşu taşındı karşıya
Bir baktım Fahriye Abla!
Kırk yıllık bir rötar yapmış
Erzincan Treni
Ben gelmişim şu yaşıma
O ise şiirdeki yaşından gün almamış daha
Benimki ne biçim hayat
Uymuyor ne gördüklerime
ne duyduklarıma
ne okuduklarıma
Ben ne biçim benim
Ne kendime benziyorum
Ne başkalarına
Sayfa 45 - metisKitabı okudu
Fahriye Abla
Hava keskin bir kömür kokusuyIa doIar
Kapanırdı daha gün batmadan kapıIar
Bu afyon ruhu gibi baygın mahaIIeden
HayaIimde tek çizgi bir sen kaImışsın sen!
HüIyasındaki geniş aydınIığa güIen
GözIerin , dişIerin ve akpak gerdanınIa
Ne güzeI komşumuzdun sen Fahriye abIa
Eviniz kutu gibi küçücük bir evdi
SarmaşıkIarIa baIkonu örtük bir evdi
Güneşin batmasına yakın saatIerde
Yıkanırdı göIgesi kuytu bir derede
Yaz kış yeşiI bir saksı ıtır pencerede
Bahçede akasyaIar açardı baharIa
Ne şirin komşumuzdun Fahriye abIa
Önce upuzun sonra kesik saçın vardı
Tenin buğdaysı , boyun bir başak kadardı
İçini gıcıkIardı bütün erkekIerin
AItın biIezikIerIe doIu biIekIerin
AçıIırdı rüzgarda kısa etekIerin
Açık saçık şarkıIar söyIerdin en fazIa
Ne çapkın komşumuzdun sen Fahriye abIa
Sayfa 75Kitabı okudu