MASA DA MASAYMIŞ HA :))
"Bir gün Ankara'da Sayın Ahmet Muhip Dıranas'ın da bulunduğu bir masadayız. Bir ara Dıranas bana döndü, adı geçen şiiri övdü. 'Üstad, ben o şiirden bıktım' dedim, 'benim başka şiirlerim de var.' Dıranas gülümseyerek, 'Eh, ben de Fahriye Abla şiirimden bıktım, ne yapalım, her şairin bıktığı bir şiiri vardır,' dedi. Doğruydu elbette.''
Hoş Bir Anı :)
"1954'de Dirlik Düzenlik adlı şiir kitabım basılıyor. Bugün bakıyorum da, 'Masa da Masaymış Ha' şiirinden başkası yazılmasa da olurmuş diyorum. Ayrıca bu şiirden de yaşamım boyunca kurtulamadım. Antolojilerde aynı şiir, şiirimi uzaktan bilenlerin dilinde aynı şiir, yabancı dillere şiir mi çeviriyorlar benden, ille Masa şiiri de olacak. Bir
gün Ankara'da Sayın Ahmet Muhip Dıranas'ın da bulunduğu bir masadayız. Bir ara Dıranas bana döndü, adı geçen şiiri övdü. 'Üstad, ben
o şiirden bıktım' dedim, 'benim başka şiirlerim de var.' Dıranas gülümseyerek, 'Eh, ben de Fahriye Abla şiirimden bıktım, ne yapalım, her şairin bıktığı bir şiiri vardır,' dedi. Doğruydu elbette.''
Sayfa 42Kitabı okudu
Fahriye abla!
Bırak, geçmiş günleri gönlüm hatırlasın; Hâtırada kalan şey değişmez zamanla.
Sayfa 68Kitabı okudu
gubbe 62
Dıranas'ın Fahriye Abla şiiri buna iyi bir örnektir. Dıranas, onu hiç önemsemediğini söyler. Ama yayımlandıktan sonraki ünü onu şaşırtmıştır. Şiirin bu dayatması karşısında da, onu kitabına almamazlık edememiştir. Bu benim de başıma geldi. Mustafa Çapkan İçin
Ağıt çok sevilmiştir, ama ben onu kitaplarıma almamakta direndim, direniyorum hâlâ da. Bu daha ne kadar sürer? bilmem. Bu gerçeğe, şiirin şaire öğrettiği diye bakmalı mı
bilmem? Öte yandan, şairin önem verdiği nice şiiri de (nice yıllara karşın) bir türlü büyüyememiştir.
Bırak, geçmiş günleri gönlüm hatırlasın;
Hatırada kalan şey değişmez zamanla.
Ne vefalı komşumdun sen, Fahriye abla!
Sayfa 68 - Everest Yayınları
Yaktın Kpss'cileri Fahriye Abla...
Hava keskin bir kömür kokusuyla dolar,
Kapanırdı daha gün batmadan kapılar.
Bu, afyon ruhu gibi baygın mahalleden,
Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın, sen! Hülyasındaki geniş aydınlığa gülen
Gözlerin, dişierin ve ak pak gerdanınla
Ne güzel komşumuzdun sen, Fahriye abla!
