Allah'ın rızasının önüne geçecekse “yıkılsın o falancalar” diyemediğimizden, savruluyoruz.
Falancalar...
...
Ne yediğiniz, ne yaptığınız, ne istediğiniz kimsenin umrunda değil bunu ne zaman anlayacaksınız?
Popülizm sevdanızın sizi köle ettiğinin farkında olmanız gerek. Neden her şeyde bir kesimi etkileme çabasına girmek ister ki insan?
Böyle bir insan kendisi için mi yaşıyor yoksa başkaları için mi?
Başkaları için yaşayan çok güzel insanlar var bu uğurda can verenler de oluyor. Ama sizler gibi başkalarının; isteklerini, gözlerini tatmin etmek için değil, kendi isteklerini başkalarına yaşatmak için.
İkisi arasındaki fark açıktır.
Kimse sizin ne halt ettiğinizi takmıyor. Random gülüşler falan... Çağımızın marjinalizm taklidi?
Bir de bipolar falanınız da çıkmıştı. Depresyondayken çikolatalılarınız falan...
Falancasınız. Size bulduğum tek uygun sıfat bu.
Çok acizsiniz gerçekten. Ve bu üzücü.
"Bu ümmetten bir topluluk sabahlara kadar yiyip, içip ve eğlenecekler, sabaha ise domuz olarak çıkacaklardır.. Orada bir takım kabile ve yerleşim yerleri sabaha kadar darmadağın edilecek ve sonra da "bu gece falancalar, falancaların evleri tarumar edilmiş" denilecektir. Onların üzerine, Lut kavminin üzerine gönderildiği gibi taş
Sosyal Medya Drama...-1
2021 geldi ve halen görmeye devam ettiklerimiz;
"Bunu beğenmeyen vatan hainidir!"
" Falancalar için burada salavat ve dua zinciri yapalım"
" Duyarlıysan profilini sende böyle yap "
" Plaka yazın aynı yerde olanlar tanışsın"
" Rakı balık soframız bu akşamda böyle"
" Teröre karşıysan profiline bayrak koy"
" Dünyayı yöneten gizli aileler"
" Sayfamız şikayet ediliyor, lütfen beğeni yapın arkadaşlar"
" Profilim spam saldırısın da nolur yorum yapın!"
" Allah rızası için paylaş."
" Bu mübarek duaya kaç beğeni gelir?"
"Atamızın bu karizma fotosuna kaç beğeni gelir?"
İnsan ne vakit yüreğinin peşinden koşmak istese, hep bir şeyler, hep falancalar, hep sonra sonra...
Allah'ın ﷻ rızasının önüne geçecekse, "yıkılsın o falancalar" diyemediğimizden savruluyoruz...
"Evet," diye başladı. "Hep dağıtıyorum konuyu. Düşüncelerim çok değişti. Şimdi çok şeye başka gözle bakıyorum. Anlatmak istiyorum içimdekileri. Evet, kente taşındık. Mutsuz insanlar kentte daha iyi yaşarlar. insan yüz yıl yaşar kentte de, çoktan öldüğünün, çürüdüğünün farkında olmaz. Durumu nedir, nasıldır bakmak için zamanı yoktur, hep kalabalıktır başı. işler, toplumsal ilişkiler, sağlık sorunları, sanat gösterileri, çocukların sağlığı, öğrenimi... Kâh falancalar filancalar konuk gelirler, falancalara filancalara gidilir, kâh bir oyunu izlemek gerekir, şu ya da bu konsere gidilir ... Bilindiği gibi, kentte her zaman insanın kaçırmaması gereken bir, hatta aynı anda iki, üç ünlü sanatçı birden bulunur. Bazen doktora gitmeniz, aileden birini götürmeniz gerekir ... öğretmenler, müzik öğretmenleri, mürebbiyeler ... Yaşama gelince, bomboştur yaşam. Öylece yaşayıp gidiyorduk, hem de olayın acısını daha az hissediyorduk. Ayrıca, ilk zamanlar başımızı kaşıyacak zamanımız olmuyordu. Kente yerleşme işlerimiz, tuttuğumuz dairenin döşenmesi, daha bir sürü iş: Kentten köye gitmek, köyden kente gelmek ...
Kreutzer Sonat