(Taner, Haldun, Şişhane’ye Yağmur Yağıyordu, YKY, YKY’de 8. baskı: İstanbul, Ocak 2020, s. 95.)
Taner’den okuduğum ikinci öykü kitabı. İlkin On İkiye Bir Var’ı okumuş ve çok beğenmiştim, özellikle de On İkiye Bir Var ve Artırma öykülerini. Bu yapıtı da kesinlikle okumaya değer öykülerden oluşuyor, ama az önce adını andığım öyküler kadar değil bence. Onlar fena çarpmıştı beni. Yine de hayal kırıklığına uğradığımı söylemem mümkün değil, çünkü öykü yıllardır okuduğum ve biraz da yazmaya çalıştığım, yakından tanıdığım bir tür ve Şişhane’ye Yağmur Yağıyordu da yabana atılacak bir eser değil.
Kitap şu dokuz öyküden oluşuyor: Şişhane’ye Yağmur Yağıyordu, Kantar Kâtibi Ali Rıza Efendi, Konçinalar, Ablam, Atatürk Galatasaray’da, Fraulein Haubold’un Kedisi, Eczanenin Akşam Müşterileri, Fasarya, Memeli Hayvanlar.
Taner, kitabın ilk öyküsü Şişhane’ye Yağmur Yağıyordu ile 1953’te New York Herald Tribune ve Yeni İstanbul gazetelerinin düzenlediği uluslararası bir yarışmada birinci olmuş. On İkiye Bir Var ile de Sait Faik Hikâye Armağanı’nın ilkini kazanmıştı. Taner, Sancho’nun Sabah Yürüyüşü ile de uluslararası bir ödül kazanacaktır.
Öykü türünü sevenler, okuma serüvenlerinde Taner’e yer verirlerse pişman olmayacaklardır. Pişman olmak bir yana Taner’i serüvenlerinin kaliteli ve eğlenceli bir uğrağı sayacaklarına şüphem yok. Behçet Necatigil’in de deyişiyle esprili dili, ince görüşü ve kıvrak zekâsıyla Taner öykü türünün unutulmaz örneklerini vermiş bir yazarımız.
