Edebiyat tarihlerine bir sentezin romanı olarak giren Fatih-Harbiye, bir sentez romanı değildir. Romanda "köprü' batılı Macit'le, Doğulu Neriman arasında değil, Doğulu Neriman ile Doğulu Şinasi arasında kurulur.
Izdırabın verdiği intibah zamanlarında, kendi kendini aldatmak, başkalarını kandırmak kadar basit değildir ve insan kendi içindeki adaletten ürkmeye başlar.
“Izdırabın verdiği intibah zamanlarında, kendi kendini aldatmak, başkalarının kandırmış kadar basit değildir ve insan kendi içindeki adaletten ürkmeye başlar..."
Izdırabın verdiği intibah zamanlarında, kendi kendini aldatmak, başkalarını kandırmak kadar basit değildir ve insan kendi içindeki adaletten ürkmeye başlar.