Fatma Yalın
@fatma_yalin
Annesizliğimi anneliğimle teselli ettim
45 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
" Ben her insanla kendi kapısından girerim ki onu benim kapımdan dışarı çıkartabileyim."
Gökyüzü yumuşak, yeryüzü soluk. Dünya, " Nisan" adında bir sulu boya tablosu.
Sen sınıfın en küçüğüydün ve en nazik olanı. Bence sen, zenciler hakkında kötü şeyler yazmayacak tek kişiydin.
Okur Takip Önerileri
Ben doğmamış olsaydım, dünya neleri kaçırırdı? Güneş buna ne derdi? Ve odamda o zaman kim kalırdı? Saçma sapan sorma, sarhoşsun! Buradasın işte.
Yağmur dinip tufanın suları geri çekilince Tanrı konuştu: " İnsanlar yüzünden yeryüzünü bir daha lanetlemeyeceğim. Çünkü insanın yüreğindeki eğilimler çocukluğundan itibaren kötüdür."
Ona göre insanların adaleti hiçbir şeydi, Tanrı'nınkiyse her şey. Beni mahkûm edenin insanların adaleti olduğunu hatırlattım!
"Başkalarından daha erken ölecektim, orası âşikardı. Ama herkesin bildiği gibi, hayat yaşamaya değmez."
Umut, nefes nefese koşarken bir sokağın köşesinde, arkadan yetişen bir kurşunla vurulmaktı...
Uzun bir pazar günü daha geçip gitti, anne şimdi toprağın altında yatıyor, ben işime döneceğim, sonuç olarak değişen hiçbir şey yok.
"Biz gümbürtüye gitmiş insanlarız", diyordu gururla, "biz hayatı ıskalayanlardanız. Hiçbir işe yaramayacağız."
"Seninle benim aramda bir duvar var. Seni görüyorum, seninle konuşuyorum, ama sen öte yandasın."
"Sıradan insanlar benim onlardan olduğumu sanıyorlar. Ama ben onların arasında bir saat bile yaşayamam. Benim orada, bu duvarın öte yanında yaşamaya ihtiyacım var. Ama orada da beni isteyen yok."