İnsan, ait olduğu yeri bulunca fırtına diniyor, savaş bitiyor, bir bahar başlıyor sonra...
"Kar ve fırtına çiçeği öldürebilir ama tohumlarını yok edemez..."
Dedim ki partizanca
bu fırtına, boşalmak üzere olan
dağların sıklaşan soluğu'dur
446.jpg)
Küçük İskender
Son
“ Kaybolmuş bir ruhun bitip tükenmek bilmeyecekmiş gibi görünen haykırışları.”
Sayfa 565Kitabı okudu
“ Dünyanın tuhaf, değişken bir yer olduğu bilgisinin doğması, hafif bir aptallık, henüz bir bataklığa girmenin verdiği çaresizlik duygusu.”
Sayfa 560Kitabı okudu
“ Düşüş başlıyordu... Gerçek düşüş... Derinlere indikçe mide bulandırıcı bir düşüş.”
Sayfa 552Kitabı okudu
“ Kahkahalar başdöndürücü boyutlara ulaşsa da insanlar artık şikayet etmeye başlamışlardı.”
Sayfa 541Kitabı okudu
“ Bu, bir şeylerin olması ya da olmaması duygusu farklı ve bir o kadar da korkutucuydu.”
Sayfa 518Kitabı okudu
“ Bu maddeci dünyanın bataklığında ve şehvetli aşkında dibe çöküyor, fark etmediği kadar diplere sürükleniyordu.”
Sayfa 507Kitabı okudu
“ Keşke sessizligi bulabilse, ruhunun sakin Sessizliğinde yatışabilseydi... Ama yapamıyordu.”
Sayfa 453Kitabı okudu
“ Ölçüsüzce lüks ve görkem içinde yaşamak aklı selim her insanın bedelini ödeyecek bir durumdu aynı zamanda.”
Sayfa 445Kitabı okudu
İnsan ait olduğu yeri bulunca fırtına diniyor, savaş bitiyor, bir bahar başlıyor sonra...
“ Genç beyinler hayal gücüne fazlasıyla meyillidir.”
Sayfa 238Kitabı okudu
“ Algılama... Anlık bir aristokratik kibir... Sonra farkındalık... Teklif edileni kavrayış...”
Sayfa 232Kitabı okudu
“ Bir insan bu kadar ihtişamın ortasında nasıl olurda uyuyabilir?”
Sayfa 210Kitabı okudu