Bir Ailenin Hikayesi Fyodor Pavloviç Karamazov
Adelaida Ivanovna kaçırılışından hemen sonra kocasına karşı sadece küçümseme duyduğunu anladı. Böylece evlenmelerinin nasıl sonuçlanacağı daha ilk adımda belli oldu. Miusov'lar kısa süre sonra olanları uysallikla kabullenip kaçağın çeyiziyle drahomasini bile verdiler. Gene de karı kocanın hayatı tam bir derbederlik, sürekli kavga içinde geçiyordu. Anlatılanlara bakılırsa, o sıralarda bile genç kadın kocasına göre daha soylu, daha yüksek davranıyordu. Fyodor Pavloviç, karısı parayı alır almaz yirmi beş bini olduğu gibi çekip üstüne oturdu; kadıncağız bir daha bir rublecik bile göremedi. Karısının payına düşen bir köyle oldukça iyi bir şehir konağını da üzerine geçirmek için uğraşıp duran herif, sonunda belki bunu da başaracaktı. Adelaida Ivanovna kocasının arsızca diretmelerinden, dilenciliğinden o kadar bezmiş, iğrenmişti ki , sadakası olsun diye boyun eğecekti. Bereket versin ailesi araya girerek anaforcuyu azıcık hizaya getirdi.
Sayfa 5Kitabı okudu
İyilikçi düş gücü bir an için bile olsa onu Fyodor Pavloviç'in, taşıdığı "dalkavuk" unvanına rağmen, hep iyiye giden, döneminin cesur, en alaycı insanlarından biri olduğuna inandırmıştı; oysa adam kötü bir soytarıydı, o kadar.
Sayfa 4 - Birinci Kitap, Bir Ailenin Hikâyesi, I, Fyodor Pavloviç KaramazovKitabı okudu
Kolya,
- Ayrıca seçkin çevreden insanların edebiyatla aşırı ilgilenmeleri de hiç yakışık almaz, dedi. İsterseniz Yevgeniy Pavloviç'e sorun. Kırmızı tekerlekli sarı bir arabayla ilgilenmek çok daha uygun olur.
Adelaida,
- Yine kitaplardan alıntılar yapıyorsun Kolya, dedi.
Sayfa 323 - TÜRKİYE İş Bankası Kültür Yayınları XI.Basım
Evet, baba kanı dökmek korkunç şey! Bana hayat veren, beni seven, hayatını benden esirgemeyen, çocukluğumunda hastalıklarımı beraber çeken, mutluluğum uğruna kendini feda eden, sırf sevincimle, başarılarımla yaşayan bir babayı öldürmek; bu insan aklına sığmaz. Sayın jüri üyeleri, baba, gerçek baba; ne büyük kelimedir bu, bu ad içinde ne muazzam bir varlık taşır. Gerçek bir babanın ne olduğunu, nasıl olması gerektiğini saydık. İlgilendiğimiz, içimizi yakan bu davadaki baba, ölen Fyodor Pavloviç Karamazov, kalbimizden koparak çizdiğimiz baba tipine bile uygun degildi. Baba değil, bela idi. Evet, bazı babalar gerçekten tam beladır.
Sayfa 983 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları -Fetükoviç-Kitabı okudu
Üçüncü Oğul Alyoşa
Önceden de söylediğim gibi , Fyodor Pavloviç çok çökmüştü. O zamanlar çehresi, sürdüğü yaşayışın içyüzünü bütün çıplaklığıyla açığa vurmaktaydı. Her zaman arsız, kuşkuyla bakan ufak gözlerin kıyısından sarkan torbacıklar, ufak ama yağlı yüzündeki sayısız derin çizgiler ve sivri çenesinin altında etli, para kesesi gibi uzunca gıdık yüzüne iğrenç bir şehvet anlatımı veriyordu. Buna bir de kocaman, kalın dudaklı obur ağzının içinden görünen kapkara, tümüyle çürümüş diş kırıklarını ekleyin. Konuşurken çevreye salyalarını saçıyordu. Durumundan hoşnut gibi görünürken, suratıyla alay etmekten hoşlanırdı. En çok; pek büyük olmamakla birlikte, epey ince, kemerli burnuna dikkati çekerek, " Tam Romalı burnu; şu gıdık da eklenince Roma'nin eski günlerindeki eski soylu yüzünün ta kendisi..." deyip dururdu. Galiba gurur duyuyordu bundan.
Sayfa 24Kitabı okudu