“Aynı zamanda, yakından tanıdığımız birinin intiharıyla başımıza her zaman musallat olan o soru beni de ele geçirdi: Nasıl ve ne ölçüde buna ortak olduk?”
“Aynı hayatımızdaki insanlar gibi sevgi de alçalıp yükseliyor, hayatımıza girip çıkıyordu.”
“Zaten hiçbir zaman beni tamamen tutmamış olan biri tarafından bırakılmak zordu.”
Okur Takip Önerileri
“Bazen kendinizi her ne kadar hayatınızın belirli bir yönde ilerleyeceğine inandırırsanız inandırın, tüm bu kesinlik akıntıdaki basit bir değişiklikle yok olup gidebiliyordu.”
Sayfa 216
“Evet, ağlıyordum.
Ama daha iyi hissedecektim. Bu sadece insan doğasıydı, yeni bir katmana hazırlanmak için eski bir yarayı iyileştiriyordu.”
Sayfa 145
“…Dürüst olmak gerekirse, biraz kıskanmıştım. Bu adam burada durmuş, bir şampiyon gibi öfkesini veranda mobilyasından çıkarıyordu. Belli ki o da benim gibi berbat bir gün geçirmişti ama ben, öfkemi pasif saldırganlık olarak ortaya çıkana kadar içime hapsederken, bu adam gerçekten dışarı çıkartıyordu…”
Sayfa 12
Kendi kendine sorular sorup, bu dünyayı terk etmeden önce, eski bir kilisenin köşesine bir suçun ya da bahtsızlığın bu lekesini bırakma ihtiyacını hangi acılı ruhun duyabileceğini tahmin etmeye çalıştı.
“…eğer cevaptan uzun bir süre mahrum bırakılırsanız, bazı sorular sizi mahveder.”
“Kendimi hem hiç olmadığı kadar özgür, hem de kapana kısılmış gibi hissettim.”
Sınırı geçme zamanımız geldiğinde, her şeyi biliyorduk… ve hiçbir şey bilmiyorduk.
“Savaşçının gücü, niyetinin saflığındadır.”
“Bekliyorum
Öyle bir havada gel ki,
Vazgeçmek mümkün olmasın.”
Sayfa 45
“Şimdi evine girsem bile
Biraz sonra çıkabilirim
Mademki bu esvaplarla ayakkaplar benim
Ve mademki sokaklar kimsenin değil.”
Sayfa 42
“Her zaman ne dediğini hatırla: Şimdiye kadar hiçbir sorun panikle çözülmedi.”
“Finlandiya’da halkın zihni derin bir uykuya dalmaz, devrilen bir ağaç gibi çürümez. İnsanlar fakirliğe razı gelmeyi istemiyorlar. Başkasının iradesine bel bağlamazlar:
“Her şey olacağına varır,” demezler.”
