"Her şeyi kitaplarda olduğu gibi düşünüp tasarlamaya, hadiseleri önceden hayalimde yarattığım gibi görmeye alıştığım gibi görmeye alıştığım için, o garip olayı bir an kavrayamadım."
GÖZÜNÜN ÖNÜNDEN GEÇTİĞİM
GÜNE
Hangi pusulayı alsam elime
Sana çeviriyor yüzünü, gülümsüyor
İhanet ediyor benimdir dediğim
Neyim varsa, senin için kalbime
Lügatini açıyorum sevdanın
Kelimeler ıslak bakışlarıyla
Senden yana çevirmiş gözlerini
Şairler de bilmiyorlar, ne garip
Yazdıkları şiirlerde imgeler
Sana doğru salıyorlar geceyi
Stalin : İtrail'in Mimarı
Sovyet dönemi Yahudiler için hem varlık hem de dilsel ve kültürel haklar mücadelesi haline geldi. Sosyalist bir dil değil kültür yaratmak gerektiğini Stalin'in 1950 tarihli dil yazısında Yahudi Emek Bundu hareketini uyarmıştır. Garip şekilde İsrail'in kuruluşunu önemli ölçüde destekleyen Stalin'in bu kararı, Ortadoğu'daki İngiliz nüfuzunu kırmak üzere İsrail'i desteklemek oldu; 1947'de Birleşmiş Milletler görüşmelerinde Sovyetler Yahudi tarafının söz ve varlık hakkını savundu ve bu Filistin'in kaderini belirledi.
"Lise arkadaşlıkları çok garip. Bir çoğu ile sırf aynı ortam içinde bulunduğun için iletişim halindesin, karakteristik olarak iki kelime etmeyeceğin insan ile bazen çok yakın ilişkide bulunuyorsun. Nefret ediyorsun, araya bir sürü soğukluk giriyor hatta konuşmayı kesiyorsun. Ama ayrılma zamanınız geldiğin de içiniz de kıymeti olduğunu bağıran bir taraf oluyor. Belki de henüz tam olarak oturmamış bir kişilik olduğundan, bir fikrim yok. Lise arkadaşlıkları özlenecek, bir daha belki de çoğu ile görüşülmeyecek ama anılar her zaman yaşatacak."
Gece Bulutu
Eziklik psikolojisi
Her İsrail-Gazze olayında (ya da toplumun tamamını ilgilendiren önemli bir konuda) bazı kesimlerin neden tepki vermediğine dair bir eleştiri oluyor. Bu kesime de "sanatçı(!)" (sözde sanatçı!) deniliyor. Nedense bana çok anlamsız geliyor bu. Onlar kim ki onlardan medet umacağım? Ne idiğü belirsiz insanların bizim gibi düşünmelerini, bizimle aynı tepkiyi vermelerini beklemek biraz garip açıkçası.. Hangi davranışları, sözleri samimi ki kalkıp yazacakları birkaç satırlık cümle de samimi olsun? Adamların hayat tarzları zaten belli. Bizim gibi olsalardı bizim gibi bir hayatları olurdu. Ama bizim gibi düşünmek, bizim gibi giyinmek, bizimle aynı inanca ve değerlere sahip olmamak için böyle bir hayatı tercih ediyorlar zaten.. Dolayısıyla onlardan insanlık adına da olsa bir şeyler yapmalarını beklemeyi anlamsız ve gereksiz buluyorum... Vay efendim sanatçılar neden ses çıkarmıyor, şöyle de böyle de gibi cümleleri bırakıp kendi işimize bakalım. Onlar kendi vazifelerini kendilerine yakışacak şekilde yapıyor! Bizse bize yakışanı yapalım. Eziklik psikolojisine girip saçma sapan bir güruhtan bizim için bir şeyler yapmalarını beklemek beyhude...
Senin iyi niyetli olduğunu ve kalbinin derinliklerinde yardımsever olduğunu biliyorum, herkese yardım ediyorsun, senden ricada bulunan en yabancıya bile yardım ediyorsun. Fakat senin iyiliğin çok garip, herkese açık olduğundan ellerinin kavrayabileceği kadarını alabiliyorlar, büyük, sonsuz büyük senin iyiliğin, ama aynı zamanda –bağışla beni– tembel bir iyilik. Uyarılmak istiyor, gelip alsınlar istiyor. Sen çağırıldığında, istendiğinde yardım ediyorsun, bundan zevk aldığın için değil, utancından, zayıflığından dolayı yardım ediyorsun. Sen –açıkça söylememe izin ver– acı ve keder içindeki kişiyi mutluluktaki kardeşinden daha fazla sevmiyorsun. Ve senin gibi olan insanlardan, en iyi olanlarından bile bir şey istemek zordur.
Hıristiyanlığın erken dönem teologlarından biri olan Kartacalı Tertullian'ın insanı hayretler içerisinde bırakacak bir düşüncesine takılıp kalmış. Hakikatin ateşli bir savunucusu olan bu teoloğun garip bir cennet tasviri yaptığını öğreniyoruz. Kafirler cehennemde işkence görürken, kurtuluşa erenler cennetin balkonundan onların yanışını zevkle seyredeceklerdir. İnananlar için kutsal olan ve huzur bulacakları bir yerde böylesine kin ve aşağılama dolu bir eylemin yapılacağını ancak gerçek bir psikopat düşünebilir. Pek çoğumuz açısından, acı çekmekte olan birilerini izlemek oldukça güçtür ve bunu izlerken biz de neredeyse onlar kadar acı çekeriz.
Simge: Orkide. Orkidenin biçimi ve rengi garip bir şekilde iki cinsi birden çağrıştırır. Kokusu tatlı ve ahlaksızdır, kötülüğün tropik çiçeğidir. Diğer çiçeklerden farklı olarak son derece zarif ve naziktir; ender bulunduğu için değerlidir.
"Bazen düşünürüm, ne kadar garip mahluklarız? Hepimiz ömrümüzün kısalığından şikayet ederiz ;fakat gün denen şeyi bir an evvel ve farkına varmadan harcamak için neler yapmayız?"
Sayfa 29Kitabı okuyor
