Avrupa da ki genç den Afgan erkeklere dair bir makale... Herkesin okuması gereken bir yazı! Özellikle kadınların ve gençlerimizin. Üşenmeyin okuyun makaleyi! Üşenenler en alttaki son paragrafı okusalar yeter. Türkçesini yazıyorum ingilizce kaynağı burada. Tamamen alıntı!
Alman bir çift yolculuk yapıyor, Nevşehir'de araçları arıza yapıyor. Gece zifiri karanlık... O esnada ışıkları yanan bir köy evi görüyorlar. Alman çift bu eve gidiyor. Durumlarını anlatmaya çalışıyorlar. Köylü kimseler durumu anlıyor ve bu Alman çifti evlerinde ağırlıyorlar. Yemek için kümesteki tavuğunu kesiyorlar ve Alman çifte ikram ediyorlar. Sonra dinlenmek için uyuyorlar, sabah kalkıyorlar. Alman kadın dışarı çıkıp, kümese bakıyor. Hüngür hüngür almaya başlıyor. Kocası soruyor, neden ağlıyorsun.
Alman kadın, bu köylü yoksul aile son tavuklarını bizim için kesmişler. Alman kadının kocası Türkiye'de bir şirkette üst düzey yönetici ve emekli oluyor. Daha sonra başından geçen bu olayı anlatıyor.
"Ben bu kadar iyi niyetli ve sevecen insanları başka ülkede görmedim" diyor.
Okurun notu: Elimden geldiğince olayı kısa anlatmaya çalıştım.
ferhan: ne var bu gülümseyişin altında?
nilgün: sen varsın.
ferhan: anlamadım?
nilgün: sen varsın dedim ya. ya ben az önce evde oturuyordum kendi kendime dedim ki iyi ki ferhan var dedim. çok şükür dedim.
ferhan: yani sırf bunu söylemek için mi geldin?
nilgün: değmez mi?
ferhan: ne münasebet. yanında başka bir mazeretin daha olsaydı mesela manava da gidiyor olsaydın bu kadar değerli olmazdı.
nilgün: peki sen bana rastlamadan bi gece önce…
ferhan: pis bir oteldeydim. camları kırıktı. içeriye de rüzgar giriyordu. iyice büzüldüm yatağımda. bana sorsalar o an, “en çok aşka uzağım” derdim.
VOYNİTSKİ
Birazdan yağmur dinecek, doğada her şey tazelenecek, derin derin soluk alıp verecek... Fırtına beni tazelemeyecek sadece. Gece gündüz yaşamımın geri dönmemecesine yok olup gittiği düşüncesi boğuyor beni. Geçmiş diye bir şey yok benim için. Aptalca, boş şeylerle harcanıp tüketildi çünkü. Şimdiki zaman, saçmalığıyla korkunç. İşte size benim yaşamım ve aşkım. Ne işe yararlar, ne yapayım onları? Size olan duygularım boş yere harcanıp gidiyor, bir çukura düşen gün ışığı gibi. Kendim de harcanıp gidiyorum.
YELENA ANDREYEVNA
Bana olan aşkınızdan söz ettiğinizde aklım köreliyor sanki, ne diyeceğimi bilemiyorum. Özür dilerim ama size söyleyecek bir şeyim yok. İyi geceler.
Sayfa 28
Sözlerim şaşırtıyor seni, ama merak etme.
Sen masum bilinmezliğinle kal, bir tanem:
İş bitirilince alkışlarsın... Gel ey gece,
Kirpikleri kavuşturan karanlık,
Bağla gözlerini yumuşak yürekli gündüzün.
Görünmez kanlı ellerinle yırt at,
Uykularımı kaçıran varlığın kader yazısını.
Gün soluyor; karga çal kanat gidiyor kara ormana,
Gündüzün iyi kulları boyunlarını büküp
Uykulara dalmak üzereler, gecenin kara güçleri
Avlarının üstüne saldırmaya hazırlanırken. Sözlerim şaşırtıyor seni, ama merak etme:
Kötülükle başlayan kötülükle sağlamlaşır.
Haydi artık, sevgilim, gel benimle...
Sayfa 53Kitabı okudu
